τριμπιούτ στον έναν, τον μεγάλο, τον τεράστιο κασσιούς το φυστικάκι μας που έκανε ό,τι είχε να κάνει και την έκανε για τα θερμά κλίματα. η αποχώρηση από το σπίτι του μπιγκ (ντάλτον) μπράδερ συνέπεσε με τη γιορτή του αγίου πατρίκειου την οποία και γιορτάσαμε με πράσινες μπύρες και ιρλανδικές μπαλάντες που τροποποιήθηκαν ον-δε-φλάι για την περίσταση. η μέρα ήταν λοιπόν κασσιοριστική και ας την κλείσουμε με μερικές γνώριμες κασσιεκφράσεις:
"πωπω πάλι θα χάσω από τις φάρμες" (κασσετλερς οφ καταν)
"ομαιγκαντ" (τσάντλερ γουέι)
"πολύ φοβάμαι πως ναι" (χρησιμοποιείται αντί της μονολεκτικής κατάφασης)
"πείνασα" (η στατιστική ανάλυση την έβγαλε πρώτη στις προτιμήσεις)
Σάββατο, Μαρτίου 18, 2006
φιλαράκι πιάνεις μια κασσιερόπιτα;
Posted by φακίρης at 9:46 π.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
1 σχολιάκι:
Άντε.. και στα δικά σας!
όχι αν έχεις να πεις κάτι, πες το!