"η μαϊμού σου βάζει τ'αρχίδια της στο ποτό μου, το ξέρεις;" ή αλλιώς, λάιβ στην πλατεία κλαυθμώνος σήμερα στις 8.30μμ

ε ναι λοιπόν. λαίβ γιατί έτσι μας αρέσει. θα παίξομε κάμποσα αρχαία ροκ κομμάτια (αναγκαστικά) και μερικά νέα indy-άκια (για να γουστάρομε) και γενικά θα γίνει χαμός γιατί σε σκηνή δεν έχομε ξαναδοκιμάσει την τύχη μας (μόνο στην παραλία με αλκοολούχα ατμόσφαιρα και μπόλικη άμμο) και έτσι όλα είναι πιθανά.

και (κλασσικά) ένα (εντελώς άσχετο) ανέκδοτο που θυμήθηκα με την περίσταση:


πάει ένας τύπος σε ένα σαλούν τις καλές εκείνες εποχές τύπου lucky-luke και far west (φαρ ουέστ). σωστό σαλούν, με τον μπαρμαν του, με τις παρακμιακές φάτσες του, με τον πιανίστα του, κτλ. συγκεκριμένα ο πιανίστας έχει και μια μαϊμού η οποία κάθεται πάνω στο πιάνο και κάνει γκριμάτσες. παίρνει λοιπόν μια μπύρα ο τύπος από τον μπαρμαν, δε προλαβαίνει να ακουμπήσει το ποτήρι ο μπαρμαν στον πάγκο και πετάγεται η μαϊμού από το πιάνο, τρέχει και βουτάει τα αρχίδια της μέσα στο ποτήρι με την μπύρα και εξαφανίζεται. ξενερώνει ο τύπος, τα παίρνει λίγο, πετάει τη μπύρα και παραγγέλνει άλλη. πάλι τα ίδια (με ύφος ala ξάδελφος-λέων): κάθε φορά πετάγεται η μαϊμού και βουτά τα αρχίδια της στο ποτήρι και εξαφανίζεται. ε τέλοσπάντων αφού έγινε δυο-τρεις φορές αυτό, τα παρα-παίρνει ο τύπος και πάει νευριασμένος στον πιανίστα και του λέει
- η μαϊμού σου βάζει τ'αρχίδια της στο ποτό μου, το ξέρεις;
και ο πιανίστας συνεχίζοντας να παίζει πιάνο,
- όχι, πώς πάει η μελωδία;

και εδώ η συνέχεια..

V for Variemai

πάει ένας ρωμαίος σε ένα μπαρ,
και κάνει στον μπάρμαν "γειά σας,
θα ήθελα πέντε μπύρες".

και εδώ η συνέχεια..

happy alarm stop stop angel b

τελικώς τι απέγινε η ελένη των film; παρεμπιμπντόντως πολύ με αρέσει η σειρά των κομματιών όπως είναι τώρα στο myspace. σχεδόν βγάζει νόημα και ως πρόταση.


"i feel low and loved
with scandinavian feelings"

και εδώ η συνέχεια..

- it's 106 miles to chicago, we got a full tank of gas, half a pack of cigarettes, it's dark, and we're wearing sunglasses.

φάιβ φιφτίν. ιν δε μόρνινγκ. ξενύχτι παύλα ολονύχτιο, αλλά για δουλειά και ουχί για πλέζουρ. ένα διαδικαστικό μέιλ που μόλις προσγειώθηκε ήταν αρκετό για να χαρώ αναδρομικά για κάτι που θα έπρεπε να έχω χαρεί σφόδρα εδώ και μέρες αλλά το απεφευγα χαρακτηριστικά. με είχε χτυπήσει μάλλον η χαρά της επιστροφής και όλα τα υπόλοιπα με φαινόσαντε κάπως μακρινά. τώρα με έπιασε όμως. ρε μιλάμε πολύ χάρηκα! θέλω να βγω να το φωνάξω να το πω :D

λίγο λιγότερο τζένηβάνου-ικά, θέλω να πάω να δω την ανατολή κάπου ψηλά, έτσι για τη φάση, να με χτυπήσει ο αέρας και ο ήλιος, αλλά το ξανασκέφτομαι. για την ακρίβεια δε σκέφτομαι αυτό, σκέφτομαι την πρωινή κίνηση και το παρκάρισμα (του γυρισμού), και εξαντλούμαι στιγμιαία. αν και πολύ με χαλάει που έχουν αρχίσει να με επηρεάζουν τέτοια πράγματα (έχει ξεφύγει πια το θέμα παρκάρισμα στη γειτονιά μου, σε λίγο θα τα κρεμάμε από τα δέντρα), βάζω μπλούζα-βερμούδα-παπούτσι (παπούτσι σχετικά χειμωνιάτικο -- πρέπει να πάω για ψώνια σύντομα) και την κάνω για πρωινό περπάτημα.

τέτοια ώρα καθημερινή, ακόμα και η μαβίλη είναι έρημη. καλή φάση. κάτι τελειωμένοι τύποι μασουλάνε διάφορα έξω από την καντίνα. αράζω στο αβραμοπουλικό καγκελάκι και περιεργάζομαι τη μέρα. οι τελευταίοι καντινόβιοι την κάνουν, κάνοντας πολύ θόρυβο. ο θόρυβος απομακρύνεται οδικώς. γυρνάω το βλέμμα μου προς την καντίνα. σταμπάρω ένα τυχαίο κλισέ κάτω από το μπλε φως και την κάνω και γω σιγά σιγά.

στο γυρισμό σκέφτομαι πάλι τα τελευταία μέιλ και τα άπειρα που πρέπει να ετοιμάσω μέχρι την άλλη βδομάδα. σκέφτομαι ότι η τέτοια ώρα είναι ιδανική για βόλτα με το ποδήλατο. σκέφτομαι ότι γουστάρω πολύ όλες τις τελευταίες εξελίξεις. σκέφτομαι ότι πρέπει να βάλω πλυντήριο. σκέφτομαι ότι πρέπει να ετοιμάσω τρεις παρουσιάσεις.

- hit it.

και εδώ η συνέχεια..