γαμο-αντίστροφη μέτρηση

bra counts down to marriage, plays weddding march. περισσότερα στο [boingboing]. θα σταθώ μόνο στην τελευταία πρόταση του post:

triumph doesn't plan to ever actually sell this thing, which is probably a good thing.

και εδώ η συνέχεια..

no tissue? do the sleeve sneeze

ολόκρηλο το πόστερ εδώ. το οποίο κυκλοφορεί τυπωμένο φυσικά σε διάφορους εσωτερικούς χώρους (υπηρεσίες, πανεπιστήμιο, κτλ).

και σκέφτομαι τώρα εγώ: άντε να του πεις του έλληνα να φταρνιστεί στο μανίκι και να σε πάρει στα σοβαρά. έλα που είναι όμως πολλάκις καλύτερο από το φτάρνισμα στις χούφτες.

σο καμ-ον καμ-ον ντου-δε-σλιβ-σνιζ-ουίθ-μι.

και εδώ η συνέχεια..

τορόντο-αθήνα με διαφορά στήθους

η θερμοκρασία στους δρόμους αζ ουί σπίκ:



τώρα θα με πεις, παίζει όμως ρόλο τι ώρα είναι δω και τι ώρα είναι κει. το clue λοιπόν είναι ότι εδώ (στο ρόντο) είναι μεσημέρι ενώ στην αθήνα απογευματοβραδάκι. χμ.

και εδώ η συνέχεια..

αγώνα, αγώνα, αγώνα μπιαντόρ!

χρόνος: βράδυ προ-πρωτομαγιάς (ναι μια βδομάδα ago)
τόπος: στη μπρίζα (πλατεία καρύτση, αγαπημένο μαγαζάκι)

μια από τις παρέες φωνάζει ανά τακτά χρονικά διαστήματα δυνατά και ρυθμικά (κυρίως δυνατά):

αγώνα,
αγώνα,
αγώνα μπιαντόρ!

δε ξέρω αν ήτο το αγωνιστικό κλίμα της πρωτομαγιάς, η σαγκρία ή το μαρτίνι με σπράι(τ) που με παρέσυρε ή που τώρα τελευταίως έχω αρχίσει και κουφαίνομαι (γενικώς),
αλλά πραγματικά ήμουν σίγουρος ότι το παρεάκι φώναζε κάποιο σύνθημα μέσα στο μαγαζί.

ήταν δε τέτοιο το κάψιμο του μυαλού (φταίει και το πολύ thesis writing, στάνταρντ λέμε) που γυρνάει ο έτερος σωματοφύλακας από την παρέα και μου λέει "α, ναι, αυτό που μας έλεγε ο rob" και τον κοιτάω λες και μου μιλά για κάποια γνωστή-άγνωστη αίρεση. τι δουλειά είχε ο rob με τη "μπιαντόρ" και την παραθρησκευτική μαφία; ε;

μου πήρε κάποια ώρα. όχι πολύ. μερικά δευτερόλεπτα. γύρω στα 260. διακόσια εξηντατέσσερα ή διακόσια εξηνταπέντε πρέπει να ήνταν.

πάντως το κατάλαβα μέσα στα επιτρεπτά όρια και χωρίς να βάλει το κομμάτι ο ντι-τζέι.

και εδώ η συνέχεια..