γαμο-αντίστροφη μέτρηση

bra counts down to marriage, plays weddding march. περισσότερα στο [boingboing]. θα σταθώ μόνο στην τελευταία πρόταση του post:

triumph doesn't plan to ever actually sell this thing, which is probably a good thing.

και εδώ η συνέχεια..

1234567890 seconds of love

ε ναι λοιπόν. σχεδόν μου διέφυγε, αλλά το σάββατο 14 του μηνού (κατά τη μιάμισι το βράδυ ώρα ελλάδας) συμπληρώθηκαν 1234567890 δευτερόλεπτα από την 1η ιανουαρίου 1970!

κάτι παραπάνω από ένα δισεκατομμύριο δευτερόλεπτα δηλαδή. και θα μου πείς κλάιν (πήγα πρόσφατα θεσσαλονίκη και έχω ξανα-κόλλησα το μικρόβιο). και τι έγινε δηλαδή και ποιόν προσπαθείς να εντυπωσιάσεις με την πρωτοχρονιά του 70, τη στιγμή που είμαστε σε έντονη οικονομική κρίση και σε μεταμφιεσμένη προεκλογική περίοδο (πρόκειται για προεκλογική περίοδο μεταμφιεσμένη σε προεκλογική περίοδο).

εξηγούμαι λοιπόν.

σε ένα κόσμο μακρινό, μακριά από τα windows και τη micro-απαλότητα (η ζέβα κάνει τη διαφορά), στον κόσμο του linux, ο χρόνος είναι απόλυτος, αντικειμενικός και μετρά από την πρωτοχρονιά του 1970, από τη λεγόμενη unix epoch. και τι πιο φυσικό, τη μετράμε σε δευτερόλεπτα.

μιλάνε πχ δυο μηχανήματα μεταξύ τους και ρωτά το ένα το άλλο:
"δε μου λες ρε συ, γιατί έχω αποσυντονιστεί λίγο, τι ώρα είναι;"
και απαντά το άλλο φυσικά (δηλαδή με φυσικότητα):
"α, ναι μισό λεπτό, είναι 1235542193 δευτερόλεπτα από το unix epoch" (τόσα είναι τώρα που γράφω το post).

αναρωτιέμαι πώς και δεν υπάρχει καμιά λιακοπουλική θεωρία κατά την οποία κάθε 1234567890 αρχαιοελληνικά δευτερόλεπτα μετά από τη γέννηση του μεγάλου αλεξάνδρου (που όπως φαίνεται καλπάζει και για greatest greek) ξεχύνεται ένα βαρβάτο σπέρμα το οποίο αν γονιμοποιήσει την κατάλληλη (αρχαιοελληνική πάντα) μήτρα θα γεννηθεί τελικά ο mega-greek ηγέτης που θα μαμεί και θα δέρνει, θα βάλει στη θέση τους τους μη-ορθόδοξους (γιατί και ο μέγας αλέξανδρος λάτρευε την ορθοδοξία) και θα επαναφέρει την ελληνική κυριαρχία στο σύμπαν (και στους εξωγήινους -- αμ πώς).

η είδηση για τα δευτερόλεπτα via [slashdot].

και εδώ η συνέχεια..

πλιζ ντοντ θρόου πέιπερς ιντου δε τόιλετ

μικρές ιστορίες από σικάγο και πάτρα, ανάμεσα από ακαδημαϊκο-ανθρώπους που βρέθηκαν σε όρντιναρι καταστάσεις και λειτουργήσαν με εξτραόρντιναρι γουέιζ.

ιστορία δεύτερη (συνέχεια της πρώτης)
τόπος: οδός μίτσιγκαν, σικάγο, κοντά στο μιλένιουμ παρκ.
καιρός: αίθριος.

είμαι με τον συγκάτοικο μικρής ημερομηνίας λήξης και εκεί που περπατάμε περνάμε δίπλα από έναν τύπο που κάνει ταχυδακτυλουργικά. τα κλασσικά. αυτό με τα τρια κουπάκια και το μπαλάκι που το βάζει κάτω από το ένα κουπάκι, τα ανακατεύει και το βγάζει μετά από άλλο κουπάκι από αυτό που περιμένεις, και μετά από λίγο βγάζει εννενηνταεννιά μπαλάκια από (κάθε) κουπάκι και ένα από το (κάθε) αυτί σου. ο συγκά έχει ενθουσιαστεί και παρακολουθεί όλο το σόου με ευλάβεια. τελειώνει, φεύγουμε και προχωρώντας βλέπουμε κι άλλον στριτ περφόρμερ. είναι σε ένα κουτί πάνω και κάτι κάνει με κάτι τρύπιες ρακέτες, χωρίς να είναι προφανές τι και γιατί το κάνει. ο συγκά παρακολουθεί και πάλι με ευλάβεια και εξίσου μεγάλη αγωνία. μετά από λίγο συνειδητοποιεί ότι δεν πρόκειται να κάνει τίποτα το ταχυδακτυλουργικό καθώς πρόκειται για χορευτικό σόου και με αλλοιωμένη φάτσα εξφενδονίζει την ατάκα της ημερας:
- ahh, this art. let's go. i'm a nerd, i don't understand these.

ιστορία τρίτη (φωτο)
τόπος: πάτρα, ξενοδοχειακό κάτι, κοντά στο πανεπιστήμιο.
καιρός: γαρ εγγύς.

όποτε βλέπω τα κλασσικά ταμπελίνα "don't throw papers in(to) the toilet" φαντάζομαι έναν συφιλιασμένο μεταπτυχιακό με γυαλάκια και κόκκινο πρόσωπο από τα νεύρα και την τσαντίλα, να στουμπώνει την τουαλέτα με τυπωμένες δημοσιεύσεις. και για όσους δεν έχουν επαφή με την ορολογία, οι ερευνητικές εργασίες, οι δημοσιεύσεις σε ερευνητικά περιοδικά ή συνέδρια, κλπ, αναφέρονται ως papers στα αγγλικά. εντάξει, κόλλημα.

ιστορία πέμπτη (v)
τόπος: χλιδάτος συνεδριακός χώρος στο σικάγο, σε μια από τις αίθουσες που γίνονται οι παράλληλες παρουσιάσεις, απόγευμα.
καιρός: κάνει νύστα.

το βλέμμα μου έχει εντοπιστεί στην πάνω-δεξιά γωνία του πίνακα που σκάει ο προτζέκτορας. μπλε, το σύνηθες χρώμα για μπαγκράουντ. αρνητικό σκορ στον τομέα της έμπνευσης σα να λέμε. μετά από εντατικό πρόγραμμα παρακολούθησης ομιλιών από το πρωί, είμαι ικανοποιημένος με την οπτίκή μου (πάνω-δεξιά) γωνία. κάποια στιγμή κάτι νιώθω να ταράζει την ηρεμία του σύμπαντος αλλά αδυνατώ να το εντοπίσω. ο προτελευταίος ομιλητής φεύγει, τελευταίος (και ουχί το τζώνυ γουόκερ) έρχεται. άσπρο. καλύτερο από το μπλε σίγουρα, άρα και καλύτερη ομιλία πιθανότατα. αυτό το κάτι που με ενοχλεί γίνεται πιο έντονο. και περιοδικό. σχεδόν ημιτονοηδές θα έλεγε κανείς. έρχεται και φεύγει και θυμίζει έντονα λαστιχένια παντόφλα που φορέθηκε παραπάνω από όσο χρειάζεται χωρίς να περάσει από τα πιτς για να αλλάξει λάστιχο. γυρνώ (με δυσκολία) δίπλα μου και βλέπω τη γνωστή περίπτωση σύνεδρου με δερματινολαστιχένια παντόφλα και το ένα πόδι πάνω στο άλλο, το ένα εκ των δύο σε απόσταση αναπνοής από τον εναέριο χώρο μου. το clue: ο σύνεδρος κουνά με χάρη και ρυθμό το πόδι πάνω-κάτω, ανασηκώνοντας πάντα λίγο (αλλά όσο χρειάζεται) το μεγάλο δάκτυλο, ακολουθώντας την πορεία της κίνησης.

και εδώ η συνέχεια..

design police! (επιτελους)

όπως λέει και το site: bring bad design to justice.

μερικά από τα αγαπημένα μου:
περισσότερα στο [design-police].

και εδώ η συνέχεια..

don't drink'n'blog

αφιερωμένο στην m. που έριξε για δεύτερη φορά σε μία βδομάδα νερό στο laptop της και στην a. που έριξε έναν μέτριο με γάλα.

για την ιστρία το (δεύτερο) ποτήρι νερό αποδείχθηκε πιο καταστροφικό καθώς έκαψε το σύμπαν, ενώ ο μέτριος απλώς μπλόκαρε το "α" και (προσ)έδωσε χαρακτήρα στο πάτημα μερικών άλλων κομβίων.

το κομικάκι από το [blaugh] via [donald duck].

και εδώ η συνέχεια..

φεγγάρι και corona

περπατητός με προορισμό το σπίτι είδα το φεγγάρι που ήταν αρκετά χαμηλά και είχε εκείνο το απαλό χρώμα που έχει όταν είναι χαμηλά. (σαν κομμάτι από έκθεση δημοτικού είναι αλλά τι να κάνεις, συνεχίζω). το φεγγάρι είναι που λέτε σε φάση που φαίνεται λιγότερο από μισό και έτσι όπως το κοίταζα έμοιαζε το σχήμα του με τη φέτα λεμόνι που ήταν βυθισμένη στην corona που έπινα προ ολίγου. και ξαφνικά αναρωτήθηκα το εξής. πόσα λίτρα θα ήταν μια corona στην οποία θα αντιστοιχούσε μια φέτα από λεμόνι τόσο μεγάλη όσο το φωτεινό περίγραμμα της σελήνης; οεο;

και εδώ η συνέχεια..

αποκλίνω, αποκλίνεις, αποκλίνει

αν δεν είχατε ποτέ καμία επαφή με computer games τότε το παρακάτω κλιπάκι μάλλον θα σας φανεί πολύ άσχετο. επίσης, η πιθανή σύγχιση που προκαλείται από τη διπλή άρνηση στην παραπάνω πρόταση είναι επιθυμητή.


το κλιπάκι φτιάχθηκε σε μιάμιση μέρα για το 54-hour short film contest του hart house. ο διαγωνισμός δουλεύει ως εξής. κάθε ομάδα λαμβάνει ένα τίτλο, ένα είδος ταινίας, και ένα αντικείμενο και έχει 54 ώρες να φτιάξει ένα μικρό κλιπάκι (εώς 5 λεπτά). για την ομάδα μας είχαμε να φτιάξουμε ένα action/adventure κλιπ με τίτλο "walter" και να χρησιμοποιήσουμε και ένα κλειδί.

τα αρχικό σενάριο ήταν λίγο διαφορετικό καθότι είχε το φιλόδοξο σχέδιο να περιγράψουμε πώς η ζωή του ordinary man, walter, ξαφνικά αλλάζει όταν δέχεται ένα τηλεφώνημα και με συνοπτικές διαδικασίες μεταφέρεται σε ένα παιχνίδι όπου πρέπει να βρει το κλειδί για να σώσει το τομάρι του, την οικογένειά του και το σύμπαν. για το συγκεκριμένο κομμάτι δε μας βγήκαν οι διάλογοι (πείτε το έλλειψη ηθοποιών), τα πλάνα (πείτε το έλλειψη εμπειρίας στα εξωτερικά γυρίσματα), και γενικώς ήταν ανάδρομος ο κρόνος, οπότε τελικά το κομμάτι αυτό το εγκαταλείψαμε. έμεινε όμως το platform game. και το γέλιο που ρίξαμε στα γυρίσματα και στο editing.

κάποια στιγμή πρέπει να βρω χρόνο να σουλουπώσω τον ήχο και να βάλω και όλα τα καλά των computer games (τις ζωούλες του ήρωα, το level, κτλ).

[e-feta]

και εδώ η συνέχεια..

air guitaring: καγκουριά ή ένα κάποιας μορφής show;

το έχουμε δει πολλές φορές ζωντανά, κάποτε κάποιοι το έχουμε κάνει κι όλας στα αστεία ή και στα σοβαρά, πιθανά στην τρυφερή γυμνασιακή ηλικία αλλά και αργότερα. air guitaring είναι ο κάθε μορφής κιθαριστικός οίστρος.. χωρίς κιθάρα. σόλα και ροκιές στον αέρα με εικονική κιθάρα που παίζει παπάδες καθώς ο περφόρμερ ακολουθεί το κομμάτι που συνήθως παίζει δυνατά. γνώσεις κιθάρας: προαιρετικές.

από τo wikipedia:

an air guitar is the imaginary instrument used when pretending to play guitar. playing an air guitar consists of an exaggerated strumming motion and is often coupled with loud singing or lip-synching. air guitar is generally used in the imaginary simulation of loud electric guitar music, especially rock, heavy metal, and so on. although it is acceptable to play air guitar to acoustic songs, it is an act traditionally left to rock. headbanging is often used in conjunction with an air guitar.

υπάρχει φυσικά παγκόσμιος διαγωνισμός, air guitar world championship ο οποίος φέτος γίνεται στη φιλανδία το σεπτέμβρη. ο πανελλήνιος διαγωνισμός air guitaring γίνεται αυτή την κυριακή και ο νικητής θα πάει στη φιλανδία (ή κάτι τέτοιο, δεν είμαι σίγουρος).

με λύπη πριν λίγες ώρες συνειδητοποίησα ότι μόλις είχα χάσει τον τελικό για το τορόντο που γινόταν και στο αγαπημένο μου indie-teen club, πολύ κοντά στο σπίτι μου. τέσπα. ιδού μια χορταστική περφόρμανς από έναν αυστραλό φιναλίστ του περσινού παγκόσμιου (περισσότερα βιντεάκια εδώ).

τέλος, για όσους θέλουν να πάρουν μέρος αλλά δε νιώθουν σίγουροι για την τεχνική τους, ιδού μία on-line σειρά μαθημάτων.

και εδώ η συνέχεια..

super mario κάψιμο

[εδώ το κάψιμο] via [boing boing]

και εδώ η συνέχεια..

the superfantastics - the only one i c++ is u++

ιδού το official site και το αντίστοιχο στο myspace όπου μπορεί κανείς να ακούσει και τραγουδάκια, όπως το "vantastic". εννοείται επίσης ότι το videoclip του "countdown" είναι όλα τα λεφτά:

και φυσικά μη ξεχάσουμε το τραγούδι "the only one i c++ i u++" το οποίο συγκίνησε και ταυτόχρονα δίχασε το κοινό. εντυπωσιακό το τι μπάντες μπορεί να δει κανείς εδω πέρα.. :]


(ο τρόπος που έπαιζε κιθάρα ο τύπος μου θύμισε τον κουνουπίδα, αλλά μην του το πείτε :)

απντέιτ: discovery of the week στο eye.

..pop-up book could well be one of this year's best canadian debuts. bristling with amiable pop hooks and memorably comic lyrics ("you looked me up on icq / i haven't logged into that since 2002") and somehow including a song about facebook that doesn't make you want to vomit out of your fingertips ("the only one i c++ is u++"), it's an easygoing blast from start to finish.

εντάξει, ίσως υπερβάλλει λιγουλάκι.

και εδώ η συνέχεια..

the other day, in the park, i was wondering why frisbees look bigger and bigger as they get closer to you. and then it hit me.

για surfers. βαθμός δυσκολίας 1.

[blaugh 060926]

για cult-movie fans. βαθμός δυσκολίας δύο.

[xkcd 213]

για gamers. βαθμός δυσκολίας τρία.

DannyB> some girl on the street asked if i was saved yet
DannyB> i told her i saved at the checkpoint a couple minutes back
DannyB> and can reload from there if i die
DannyB> she was confused
[bash.org 583977]

[xkcd 188]

[xkcd 189]

για irc-δες. βαθμός δυσκολίας τρία.

anamexis> oh man
anamexis> I was opening a coke, right
--> Beefpile (~mbeefpile@cloaked.wi.rr.com) has joined #themacmind
anamexis> and it exploded
anamexis> ALMOST all over my keyboard
anamexis> but I got it away just in time
<-- Beefpile has quit (sick fuckers)
anamexis> :<
[bash.org 207373]

για δύσκολους λύτες. βαθμός δυσκολίας τέσσερα.

ren> I fucking hate jehovahs witnesses
ren> I saw 2 men in black suits knocking on my door so I microwaved my hard drive :\
[bash.org 719721]

?- how many PROLOG programmers does it take to replace a light bulb?
?- yes

further reading ή αλλιώς "ηχαράτουgeek" (μία λέξη)
- xkcd
- bash.org
- phdcomics
- blaugh
- dilbert

* ο τίτλος από το scud via anab.

και εδώ η συνέχεια..