-"ε, θα τη φας εδώ!"
ανεπανάληπτη ατάκα από "θου βου, ταινίες γέλιου", η οποία ακολουθείται φυσικά από το γαμάτο τουρτοπόλεμο. πάντα ήθελα να κάνω μια τέτοια φάση και να σουτάρω τούρτα στη μούρη, από ευνοϊκή θέση που θα έλεγε και ο σκουντής. εώς και που ήθελα να συνομωτήσω μια φορά έτσι ώστε ένα από τα πάρτυ μας να έχει πολλές τούρτες και κάποια στιγμή με ένα-δύο ακόμη κασκαντερζ να αρχίσουμε τον (απρόσμενο) τουρτοπόλεμο >:)
τελικά το σκηνικό έγινε πραγματικότητα χτες σε ένα πάρτυ γενεθλίων που δε μύριζε γκολ.. σχετικά υποτονικό, χωρίς πολλά-πολλά και με πολύ συμβατικά κέφια. εγώ αν και γινόταν σπίτι μου (ο συγκάτοικος βου είχε γενέθλια), ήρθα σχετικά αργοπορημένος γιατί είχαμε αγώνα 10-11 το βράδυ (άκουσον άκουσον). ετοιμάζουμε λοιπόν την τούρτα με τα κεράκια, πέφτει η μουσική, πέφτουν τα φώτα και σερβίρω την τούρτα στον εορτάζοντα, ο οποίος σβήνει τα κεράκια με χαρακτηριστική άνεση. και εκεί που είμαστε στο πώς να κόψουμε την τούρτα, θυμάμαι την ατάκα.
- "ρε συ, θυμάσαι εκείνη την ελληνική ταινία με το βέγγο και τον τουρτοπόλεμο;"
με πιάνει αμέσως τι εννοώ ο συγκάτοικος (χωρίς να συλλαμβάνει ταυτόχρονα και τα επίπεδα αδρεναλίνης μου που ανεβαίναν επικίνδυνα) και λέει με άγνοια κινδύνου
- "ναι, ναι, εε, θα ήθελα μια τούρτα για το σπίτι"
- "θα τη φας εδώ" και πάρτην στη μούρη του.
μετά από μερικά δευτερόλεπτα έκπληξης, συνέρχεται, σκουπίζει με τα δάχτυλα ala υαλοκαθαριστήρες τα γυαλιά του, πιάνει ένα γενναίο κομμάτι της τούρτας που εφυγε και έσκασε στον καναπέ και μου το τρίβει στη μούρη. προς στιγμήν σκέφτηκα να πετάξω το δίσκο και όση τούρτα έμεινε προς άγνωστη κατεύθυνση, αλλά συγκρατήθηκα (κακώς -- κάκιστα) γιατί θυμήθηκα ότι είχε τύχει και ήρθε και κόσμος που δε μας ήξερε και δε θα εκτιμούσε να φάει τούρτα φρούτου στη μούρη (όχι ότι οι υπόλοιποι θα το εκτιμούσαν, αλλά τουλάχιστον αυτοί που μας ξέρουν, ξέρουν ότι μπορούν να τα περιμένουν όλα). με το που το σκέφτομαι γυρνάω και βλέπω το σόου που επικρατούσε έξω και γύρω από τον τουρτο-καναπέ, και στο βάθος τρία άτομα να φεύγουν τρέχοντας (μαντέψτε ποιοι). τα επόμενα λεπτά κυλήσαν με δυο υποψήφιους διδάκτορες να προσπαθούν να αποτουρτοποιηθούν κυρίως τρώγοντας μεγάλο μέρος της έκρηξης.
το μόνο που με στεναχωρεί είναι που ακριβώς επειδή δεν ήταν προσχεδιασμένο, δεν υπήρξε η απαραίτητη ετοιμότητα ώστε να απαθανατιστεί το γεγονός. κάποιες φωτογραφίες βγήκαν πάντως από freelancer paparazzi, τις οποίες και αναμένω σύντομα στο mailbox μου. ποιός είναι ο επόμενος που έχει γενέθλια;
Σάββατο, Οκτωβρίου 08, 2005
-"θα ήθελα μια τούρτα για το σπίτι"
Posted by φακίρης at 10:02 π.μ.
κατηγορίες: fakirious
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχολιάκια:
όχι αν έχεις να πεις κάτι, πες το!