Τρίτη, Οκτωβρίου 11, 2005

the blower's daughter

and so it is
just like you said it would be
life goes easy on me
most of the time
and so it is
the shorter story
no love no glory
no hero in her skies
i can't take my eyes off of you
and so it is
just like you said it should be
we'll both forget the breeze
most of the time
and so it is
the colder water
the blower's daughter
the pupil in denial
i can't take my eyes off of you
did I say that I loathe you?
did I say that I want to
leave it all behind?
i can't take my mind off of you
my mind
'til I find somebody new


damien rice, the blower's daughter [clip]

7 σχολιάκια:

dystropoppygus είπε..

Tι να έχω να πω - πρώτα η Marion, σήμερα εσύ, μου φαίνεται οι στίχοι αυτοί (αλλά και η μουσική του Rice) έχουν "αγκαλιαστεί" απ' την ελληνική μπλογκό-whatever περισσότερο από κάθε άλλο πρόσφατο τραγούδι. Αν συνδέσουμε δε το τραγούδι με την ταινία, μάλλον "κάνει πίκρα" στις σχέσεις γενικώς...

Mormolis είπε..

Άσε που εδώ και 2 μήνες το παίζουν συνέχεια στο ραδιόφωνο...

φακίρης είπε..

dystropoppygus: που'σαι βρε δυστροπόππυγα! :) μόλις βλέπω ότι με τη marion το μνημονεύσαμε το τραγουδάκι με μια μέρα διαφορά. ίσως το σαββατοκυρίακο που πέρασε να πλανιόταν μια κάποια μεταφυσική μελαγχολία στην ατμόσφαιρα. όσο για την πίκρα, νομίζω ότι το τραγούδι από μόνο του βγάζει πόνο, από αυτόν που σε σκοτώνει μεν αλλά που δε θα ήθελες να μην έχεις ζήσει. πάντως με ανακούφιση λέω ότι δεν είμαι σε τέτοια φάση, αν και καθότι πάντα επιρρεπής στη γλυκιά μελαγχολία, κόλλησα αρκετά και λίγο θέλω να κατρακυλήσω.

το τραγούδι το άκουσα πρώτη φορά το καλοκαίρι που είδα την ταινία και χτες που πέτυχα online το -καταπληκτικό- clipάκι, απέκτησε και εικόνα η μελωδία. και έτσι προέκυψε το τρίτο (τουλάχιστον) κατά σειρά post με τίτλο "the blower's daughter".. όντως, πολύ ενδιαφέρουσα συγκυρία τα ομώνυμα posts, ή ίσως απλά ένα δείγμα ότι και η ελληνόφωνη blogόσφαιρα (ήτοι μπλογκόσφαιρα) έχει μεγαλώσει πια σημαντικά. μία πρόχειρη αναζήτηση ανά τον κόσμο (λέγε με google) δίνει περίπου οχτακόσια posts με τον ίδιο τίτλο. τώρα που το ξανασκέφτομαι, το περίεργο είναι που έπεσαν στην αντίληψή μας μόνο τρια :)

mormolis: μου φαίνεται θα αρχίσω και εγώ λίστα "ντο ρε μί" :)
(βασικά ήθελα να το κάνω με στίχους αλλά και ταμπλατούρες, αλλά μάλλον προτιμώ να τις κρατάω στο χαρτί)

fade: χαιρετώ το φίλτατο fade. για να αλλάξουμε και λίγο θέμα, τι γίνεται, την τελείωσες τη διπλωματική; (για τα άλλα δε ρωτάω)

Ανώνυμος είπε..

βγάζει πόνο γλυκιά μελαγχολία και μου κάνει συντροφιά τα βράδια μέσα από τον ΜΑD που τον πιάνο σε μια τηλεόραση χωρίς καλό σήμα και ποτέ δεν μπορούσα να δω ποιος είναι ο καλλιτέχνης ή ποιος είναι ο τίτλος του τραγουδιού... ;) thanks

φακίρης είπε..

street spirit: τι μου θύμισες :) το καλοκαίρι που έβαζα καμιά φορά την τηλεόραση να παίζει κανένα mad, smart, κτλ, δεν έπιανε καλά και όταν άκουγα τίποτα που μου άρεσε ξεστραβωνόμουνα μπροστά στο γυαλί μπας και βγάλω μέρος του ονόματος (μα να κάνει νερά ακριβώς πάνω στο όνομα?)

Ανώνυμος είπε..

έτσι φιλέ, με καταλαβαίνεις... ;)

φακίρης είπε..

γλυκιά(;) μελαγχολία.

μες τη δική σου τη ζωή, ελευθερία αρβανιτάκη

μες στη δική σου τη ζωή έζησα τη ζωή μου
και δε θυμάμαι μια στιγμή αν ήσουνα μαζί μου
και δε θυμάμαι να σου πω αν σ' έχω αγαπήσει
ή αν από συνήθεια μαζί σου έχω ζήσει

και δε θυμάμαι να σου πω, ποια όνειρα θα σβήσω
απόψε νιώθω μέσα μου ότι δε θα γυρίσω

μες στη δική σου τη ζωή έγινα η σκιά σου
δεν είδα την αγάπη σου αλλά την μοναξιά σου
και δε θυμάμαι να έχεις πει αν μ' έχεις αγαπήσει
ή αν από συνήθεια μαζί μου έχεις ζήσει

και δε θυμάμαι να σου πω, ποια όνειρα θα σβήσω
απόψε νιώθω μέσα μου ότι δε θα γυρίσω