γατράμ (ή αλλιώς, "διασκεδάζοντας τις διαθέσεις")

α λονγκ τάιμ εγκόου ιν α κίνγκντομ φαρ φαρ αγουέι..

akt> ti einai argo,exei keraies kai niaourizei?
fkr> gatram?
akt> oxi
fkr> gatrolley?
akt> alla eisai konda
fkr> to streetcat
fkr> :D
fkr> gamato
akt> xaxaxa
akt> m'arese kai to gatram omws
fkr> gamato
fkr> paizei kai stis dyo glwsse
fkr> s
akt> gatramato
fkr> :D
fkr> gatros mas xreiazetai me fainetai
akt> :D
akt> kala exw pethanei stagelia twra
fkr> :D
akt> to gatram!!!! einai mavro, gatrami!!!!
fkr> :D
fkr> kala einai na mhn arxisoyme :)
akt> endelws

και εδώ η συνέχεια..

όχι γατάκια το πρωί

νόμιζα ότι πέρασε.
αλλά όχι, έχει κι άλλο.
one of those days.

και εδώ η συνέχεια..

τα χαμένα παπούτσια και οι άγγελοι του τσάρλι

χρόνος: κυριακή
τόπος: οικία ντάλτον

ένα ζευγάρι παπουτσιών άγνωστης προελεύσεως βρίσκεται στη συμβολή των οδών από-σαλόνι-προς-κουζίνα και από-σαλόνι-προς-κάτω-διαμερίσματα (πρόκειται για σταυροδρόμι, αλλά ας μη μπούμε σε λεπτομέριες). το εν λόγω ζευγάρι απεικονίζεται στο πειστήριο α:

στην αρχή νόμιζα ότι ήταν του μορικίου (λέγε με μόριτς, λέγε με τσάρλι) και πως αυτό ήταν το μικρό του μυστικό που προσπαθούσε να μου πει όλη νύχτα όταν ερχόταν προς το μέρος μου με ύφος γόη και αναρριχητή, αλλά γρήγορα κατάλαβα ότι οι πιθανότητες γέρναν πιο πολύ προς τις τρεις άγγελους του τσάρλι που εκτός των άλλων είχαν και από εξήντα χιλιάδες παπούτσια η κάθε μια στη συλλογή τους. όμως κάτι δεν κόλλαγε. κάτι στην τεχνοτροπία του παπουτσιού, κάτι στο νούμερο που ήταν μόνο λίγο μικρότερο από το νούμερό μου, κάτι στο ότι αν είχε έρθει με τα κορίτσα του τσάρλι τότε θα είχε φορεθεί με το αντίστοιχο συνολάκι -- και με τη φωτογραφική μου μνήμη ήμουν σίγουρος ότι κάτι τέτοιο δεν είχε συμβεί.

μολαταύτα επικοινώνησα με την άγγελο νούμερο ένα χρησιμοποιώντας το χάιμπριντ κόκκινο τηλέφωνο, μόνο για να επιβεβαιώσω την υποψία μου: το ξευγάρι δεν άνηκε ούτε στη σαμπρίνα, ούτε στη τζιλ, μα ούτε και στην κέλυ (όχι βρε αυτή από το μπέβερλι χιλς, για τους άγγελους του τσάρλι λέμε!). το μυστήριο παρέμενε εδώ (στο ρόντο), αλλά και ταυτόχρονα μετακινούταν μαζί με το αμάξι του τσάρλι και τους άγγελους προς τη βοστώνη. κι όμως κάτι μου έλεγε πως η λύση του ήταν πολύ κοντά. και πράγματι έτσι ήταν.

μόλις μερικά μέτρα πιο πέρα και συγκεκριμένα στην είσοδο της οικίας ντάλτον ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα με μωβ μελάνι πάνω σε κίτρινο ποστ-ιτ περίμενε υπομονετικά να μεταφέρει το μύνημά του στο σωστό παραλήπτη. χρειάστηκαν μόλις 41 δευτερόλεπτα για να το αποκρυπτογραφήσω και να επεξεργαστώ τα κρυφά μυνήματα που έκρυβε καλά κρυμμένα (χωρίς να παίξω ανάποδα το δίσκο). ακολουθεί απομαγνητοφώνηση (sic) τοy π(λ)ειστηρίου βου:

hey stravros,
[γιατί με λένε όλοι στράβρο εδώ στη βορειοαμερική, δεν καταλαβαίνω -- "μα δεν είμαι ο sinatra!" ala ζουγανέλης]
i think i left my shoes at your place (brown, leather)
[αι θινκ είπε η κοπέλα, δεν είναι και σίγουρη]
could you leave them outside if you get a chance?
[καλά, κάτι θα κάνομε και για σένα]
thanks,
σούλα
[εντάξει δεν έγραψε "σούλα" αλλά μου φαίνεται πως δένει καλύτερα με την ιστορία]

μια από τις κοπέλες που μένει από πάνω και είχε έρθει στο πάρτι μας, σε κάποια φάση εκατέβη και στα κάτω διαμερίσματα και ως γνωστόν στα κάτω διαμερίσματα βγάζουμε τα παπούτσια μας πριν πάμε για να μην αναταράσσουμε τον βιότοπο της μοκέτας. όταν έφυγε της διέφυγε η προηγουμενη λεπτομέρια και έφυγε με τα χέρια (πόδια) άδεια.

μη σας ξενίζει όμως. δεν είναι τόσο παράλογο όσο ίσως φαίνεται αρχικά. παλαιότερα μια άλλη από τις κοπέλες που μένουν από πάνω είχε ανέβει σπίτι της με τη μια παντόφλα. η άλλη της είχε φύγει από το πόδι ενώ ανέβαινε τις σκάλες, αλλά -απλώς- δεν το πρόσεξε (ή τουλάχιστον δεν το πρόσεξε μέχρι το επόμενο πρωί).

και εδώ η συνέχεια..

όλα πλην μπάμπης 1580 (*)

όχι burger, ταινίες, άξιον εστί, ελύτης στα αγγλικά, κείμενο, λάσπη, σταφίδα, παραδοσιακή ινδική μουσική, dinner, σπόντες, πολύ δυνατό, las frailes.

*222, *233.

execution monitoring/planning:
the most precisely you plan the harder destiny wil hit you.

LT 172 588 368 CA A295HP

- και πώς είναι δηλαδή τα επαναστατικά μαλλιά;
- άπλυτα και αχτένιστα.
- έτσι χύμα δηλαδή; [συνοδευόμενο από κίνηση wella]. μόνο η λιπαρότητα [ed. λίγδα] μου λείπει λοιπόν.
- ναι ναι, δεν έχεις ακούσει το κλασσικό; "η επανάσταση ξεκινά από το σπίτι, δε πλένεσαι".

(*) χρονολογικά ασύνδετα μυνηματάκια σε έναν αυτοσχέδιο σελιδοδείκτη.

και εδώ η συνέχεια..

buty bon bom

fonejack / v.1. to seize control of a telephone conversation by farse esp. to divert it from reason and logic.

τηλεφωνική φάρσα από τον fonejacker με την οποία έχω κολλήσει και γελάω μόνος μου. οι άλλες φάρσες που είναι online δε λένε πάρα πολλά αλλά αυτή είναι πολύ κόλλημα (το ξανάπα ε;).



bbe-bewr?

περισσότερες πληροφορίες για τον άνθρωπο πίσω από τη μάσκα αλλά και για την εκπομπή στο e4 που άρχισε (καθυστερημένα) στις αρχές ιουλίου, εδώ. ιδού και ένα από τα πρόσφατα trailers.



άντε και καναδυό(τρεις) ακόμα ενδιαφέρουσες φάρσoύλες:
- ειδικά αφιερωμένο σε όσους ζουν στα εξωτερικά και έχουν πίξει στο τηλεφωνομάρκετινγκ.
- τζομπ ποσίτιον παρτ α, παρτ βου.
- και μια πειρατειακή.

και εδώ η συνέχεια..

ύφεση

άκογα δίεση το απόγιομα (βράδυ στο ελλάδα) και αναστατώθηκα. πόσα να σηκώσει ένας άνθρωπος μέσα σε μερικές ώρες;

- κι είμαστε ακόμα ζωντανοί, άλκιστη πρωτοψάλτη
- με τι ίδιο μακό, ελευθερία αρβανιτάκη
- στην πίσω τσέπη του blue jean, κατερίνα κυρμιζή
- πιάσε με, ελένη τσαλιγοπούλου
- καθαρματένιος πρίγκιπας, γιώργος δημητριάδης και οι μικροί ήρωες
- επειδή δε σε αντέχω, δημήτρης κοργιαλάς
- η bossa nova του ησαΐα, φοίβος δεληβοριάς
- κάθε μπαλκόνι έχει άλλη θέα, κώστας λειβαδάς

κάθε τραγούδι μου θυμίζει και κάτι -- αλλά ευτυχώς όλο και λιγότερο.

και εδώ η συνέχεια..

ο αστερίξ στο μόντρεαλ

- ψιτττ, μόρτη, τα ψάρια σου είναι μπαγιάτικα!
- μπαγιάτικη είναι η μούρη σου! (άκου "μόρτη"!) τα ψάρια φέρνω κατευθείαν από το halifax και είναι φρεσκότατα!
- φεύγα απ'εδώ... βρωμοκοπάς ψαρίλα!
- είσαι κεφάλας!
- αν σου κοπανήσω μια στην καζάνα με το σφυρί... θα σου πω εγώ!
- θα φας μια σκουμπριά και θα είναι όλη δικιά σου!
- γκρ!!*#xgpf!

παρολίγο να προλάβουμε και την dolores στην προ-προτελευταία μέρα του montreal international jazz festival (ναι δεν είναι εντελώς jazz το φεστιβάλ).

ίσως είναι ότι το χειμώνα έχει αδιανόητο κρύο, αλλά όπως και να έχει τώρα είναι απλώς άψογα στο μόντρεαλ και η επιστροφή στο t.o. σχετικά ξενερωματική. μάλλον ήρθε ο καιρός να μεταπηδήσω (τσουπ) σε μια άλλη πόλη. (europe here i come?)

και εδώ η συνέχεια..

wordpress bug -- τυχαίοι χαρακτηρες στην αρχή και στο τέλος των σελίδων

- χρησιμοποιείς wordpress αλλά όχι hosted στο wordpress.com;
- ξαφνικά άρχισαν να εμφανίζονται τυχαίοι χαρακτήρες στην αρχή, στο τέλος κάθε σελίδας και καμια φορά και διάσπαρτα στο κείμενο;
- παρατήρησες να αργεί λίγο ή πολύ να κατέβει μια σελίδα του wordpress ενώ παλιά πήγαινε μια χαρά;

μη στεναχωριέσαι και μην απελπίζεσαι. το πρόβλημα προκύπτει μόνο αν ο server τρέχει κάποια από τις τελευταίες εκδόσεις php και η λύση είναι απλή (αν και τρελό σπάσιμο να την εντοπίσεις). αρκεί να αλλάξεις μια γραμμή σε ένα αρχείο του wordpress κώδικα ώστε να στέλνεται ο σωστός http header όπως μας λέει εδώ ο φίλος pencil guy. ιδού και το official bug report. ευτυχώς έκανα λίγο web search πριν αρχίσω να διαμελίζω τον κώδικα για να βρω τι φταίει.

και εδώ η συνέχεια..

ο συνάδελφος, η φάλαινα, και τα καλώδια

α λονγκ τάιμ εγκόου ιν α κίνγκντομ φαρ φαρ αγουέι..

telika foberh empeiria to na doyleyei kaneis sto lab. mia megalh oikogeneia eimaste edw. moirazomaste ateleiwtes wres siwphs kai web surfing, myrwdies faghtwn kai papoytsiwn, ypnoy kai perisylloghs. aaaxx, to omadiko pneyma ergasias...

shmera o synadelfos moy paradipla (eytyxws arketa paradipla) eixe skypsei gia na ftiaksei kati kalwdia katw apo to grafeio toy. prepei na zoristhke poly (megales oi entaseis poy elege kai o stavros x9es) kai espase th siwph toy grafeioy me enan gnwrimo dynato makrosyrto hxo... den pisteya oti akoyga st'aytia moy kai ntraphka na gyrisw alla o typos to epanelabe mexri na me peisei.

kai meta anarwtietai o stavros giati o mikros thn amolhse mes thn parastash sto whale rider...

via [roza]

και εδώ η συνέχεια..