το παράπονο

πάει πάρα πολύς καιρός από την τελευταία φορά που είδα την αρβανιτάκη να τραγουδάει ζωντανά. την είδα λοιπόν στην προχτεσινή εκπομπή του λαζόπουλου, την άκουσα να τραγουδάει το παράπονο και αποσυντονίστηκα. τελείως. τέλεια και εντελώς. (έχω και μια κάποια μόνιμη προδιάθεση).

και ήρθαν κάτι εικόνες από παντού. ευχάριστες, δυάρεστες, ζόρικες, άλλες που θυμάμαι πάντα, άλλες που είχα να θυμηθώ χρόνια. τρελό κολάζ. εμφανίστηκαν όλες μαζί τόσο γρήγορα και απότομα που δεν είμαι σίγουρος ποιές ήταν ακριβώς ή με ποιά σειρά αναμίχθηκαν.

στο λυκαβυττό με παρέα την αρβανιτάκη και τους δαίμονες (που λέει και η l.), στο κουφονήσι που δε με αφήνατε μόνο μου να κοιτάω τη θάλασσα για να μη κατρακυλήσω, δίπλα στο τσικαμπούμ με κρέπα-κρέπα, σε μια ταβέρνα κάπου στις σποράδες που έπαιζε το παράπονο και τραγουδούσαμε σιγά, σε μια άλλη που έφερε ο μαλλιάς-γκαρσόνι την κιθάρα και τα μπουζούκια για να παίξουμε και γω να μην έχω όρεξη να του λεω "είμαι ροκάκιας, δεν είμαι για μπουζουκια τώρα..", σε μια βραδυά με παντομίμα με μπόνους ξάδερφο και τον χ. να προσπαθεί να περιγράψει κλασσική μουσική και την καράφλα του τσάκωνα, στο "κρίσιμο τρία επί τρία", σε ένα μήνυμα στο κινητό "ένα ωκεανό και κάτι" μακριά, σε ένα αυτόματο μηχάνημα φωτογραφιών στην εγνατία ξημερώματα με γκριμάτσες και μηχανογραφικό άλλης εποχής.

θα παίζει στο ρεξ με τη γαλάνη όλο το χειμώνα λέει.

και εδώ η συνέχεια..

η κότα έκανε το αυγό ή το αβγό;*

λοιπόν δε θέλει πολύ να καεί το μυαλό. λίγο θέλει. όσο να καεί ένα κατσαρολάκι με ένα αυγό μέσα. όχι δεν έκαψα κανένα κατσαρολάκι (εντάξει είχα καψει ένα στο πρώτο έτος, ως πότε θα με δουλεύετε πια;).

πάντως μυρίζει καμένο. έντονα. και δε ξέρω αν είναι από την κουζίνα ή από το δωμάτιο. και συμβαίνουν και διάφορα που δε μπορώ να καταλάβω πώς ακριβώς συνδέονται. μα, για παράδειγμα, παίζει ακόμα μπάλα ο πατσιαβούρας;; ["ανατροπή του πατσιαβούρα από τον σιμάο" -- contra]. όλα όμως κάπως συνδέονται. δε μπορεί.

f> egw aplws ejwterikeyw thn elleipsh domhs sta endotera twn skepsewn moy
f> (shmera)
g> δηλαδή?
g> (δεν πολυκατάλαβα)
f> dhladh marmelada
f> (to myalo moy)
f> jam
f> pws to lene
f> jaaaam
f> (me amerikanikh profora)
g> χαχα
f> τζεεεααααμ
g> να σου πω κάτι?
f> πε μου
g> με το άτομό σου
f> να δω τι θα πεις
g> γιατί?
f> ετσι
f> :D
g> όχι τι νομίζεις ότι θα πω?
g> :P
f> οχι εσυ τι νομιζες οτι νομιζα οτι θα πεις
g> λολ
g> ε ά παράτα μας!
f> α για να μιλαμε και σωστα
g> που λες
f> ναι
g> με το άτομό σου
f> ναι
g> ή που δε καταλαβαίνω τίποτα
f> ναι
g> ή που ταυτίζομαι απόλυτα!!
f> οχι
f> ναι
g> μία μέση οδό σπάνια βρίσκω!
f> οχι
f> ναι
g> ε τώρα με τα ναι και τα όχι τι άκρη να βγάλω?
g> λολ
f> ναι
f> :D
g> :P:P:P:P:P:P:P:P
f> ετσι ειναι αυτα
f> (ναι)
f> (οχι)
f> λοιπον
f> παω να περπατησω προς το σπιτι
g> συμφωνείς, διαφωνείς, δεν έχεις γνώμη?
g> καλά
f> να μου δωσει ο αερας
f> γιατι ειρμο δε βλεπω συντομα
f> οσο για το σχολιο σου
g> λολ
f> για το ατομο μου
g> λολ
f> εχω να πω οτι συμφωνω.
f> και εγω με το ατομο μου
g> :)
f> ειτε που ταυτιζομαι
f> ειτε που δε βγαζω ακρη
f> ενα περιεργο πραγμα βρε παιδι μου
g> :)
f> ευτυχως για μενα πιο συχνα ταυτιζομαι με μενα παρα δε βγαζω ακρη
f> αλλα οριακα
g> λολ

δεν είμαι η beyonce είμαι η ποπάρα (άνω τελεία) έχω και φωνή έχω και κορμάρα (τελεία και βουτιά).

* το ερώτημα του τίτλος, από το φίλο και συναγωνιστή [manga juice].

εναλλακτικός τίτλος: "καμμένο vs. καμένο".
(καλά το αβγό. πάει στο καλό. το καμένο όμως;)

και εδώ η συνέχεια..

πέφτει η νύχτα στο palermo και όλοι οι singles να κλείσουν τα μάτια τους

είδα πρόσφατα τα δύο τελευταία επεισόδια από τον τρίτο κύκλο των s1ngles. η αλήθεια είναι ότι με έχει κουράσει (πολύ) η σειρά, αλλά πάλι έχει πού και πού μια-δυο ατάκες που με ξαφνιάζουν.

δηλαδή, μόνο και μόνο που έπεσε η ατάκα "πέφτει η νύχτα στο παλέρμο" και που παίχτηκε για μισό λεπτό φάση και-καλά ψηφοφορίας, ε τι να ειπώ. όλα τα λεφτά.

κι όποιος δε ξέρει τι είναι το "πέφτει η νύχτα στο παλέρμο", το παιχνίδι "μαφία", κτλ, να τρέξει γρήγορα εδω και να διαβάσει τα βασικά. και όποτε θέλετε φωνάχτε με να παίξουμε. τι να πω (ξανά). κολλάω με κάτι τέτοια παιχνιδιστικά (εντελώς όμως).

pic via [deviantart].

και εδώ η συνέχεια..

balance

- why are you here?
- to throw you off your balance.
- well, you've done a very good job.
- thanks.

και εδώ η συνέχεια..

εσύ, τι ρεφρέν τραγουδάς;

το έλαβε σε sms μια φίλη μου πριν μερικές μέρες και μου το έκανε πάσα με mail. αν κατάλαβα καλά η ερώτησις ήτο μεταφορική, κάτι σε "τι κάνουμε;" "ει ψιτ τσιμπητέ, τι χαμπάραρια;", τι ρεφρέν τραγουδάς;

όπως και να έχει μου άρεσε και θα αρχίσω να το χρησιμοποιώ. αλλά δεν το εννοώ μόνο μεταφορικά. μεταφοροκυριολεκτικά λοιπόν φιλαράκι, τι ρεφρέν τραγουδας;




(εμένα μου έχει κολλήσει ένα παλιό των pulp. όχι μόνο το ρεφρέν. ολόκληρο.)

και εδώ η συνέχεια..

don't drink'n'blog

αφιερωμένο στην m. που έριξε για δεύτερη φορά σε μία βδομάδα νερό στο laptop της και στην a. που έριξε έναν μέτριο με γάλα.

για την ιστρία το (δεύτερο) ποτήρι νερό αποδείχθηκε πιο καταστροφικό καθώς έκαψε το σύμπαν, ενώ ο μέτριος απλώς μπλόκαρε το "α" και (προσ)έδωσε χαρακτήρα στο πάτημα μερικών άλλων κομβίων.

το κομικάκι από το [blaugh] via [donald duck].

και εδώ η συνέχεια..

φεγγάρι και corona

περπατητός με προορισμό το σπίτι είδα το φεγγάρι που ήταν αρκετά χαμηλά και είχε εκείνο το απαλό χρώμα που έχει όταν είναι χαμηλά. (σαν κομμάτι από έκθεση δημοτικού είναι αλλά τι να κάνεις, συνεχίζω). το φεγγάρι είναι που λέτε σε φάση που φαίνεται λιγότερο από μισό και έτσι όπως το κοίταζα έμοιαζε το σχήμα του με τη φέτα λεμόνι που ήταν βυθισμένη στην corona που έπινα προ ολίγου. και ξαφνικά αναρωτήθηκα το εξής. πόσα λίτρα θα ήταν μια corona στην οποία θα αντιστοιχούσε μια φέτα από λεμόνι τόσο μεγάλη όσο το φωτεινό περίγραμμα της σελήνης; οεο;

και εδώ η συνέχεια..

συγκίνησις

και εκεί που είχα πείσει τον εαυτό μου ότι δε θα μου λείψει τίποτα από το ρόντο, μικρές στιγμές σε ένα μεγάλο πάρτυ με έφεραν φάτσα με φάτσα με τις μάσκες μου.

και εδώ η συνέχεια..