γιοσάκ-attack

ακουω μουσικούλα και χαζολογώ μπροστά από papers και άλλα ξενέρωτα όταν τυχαία συντονίζομαι στα λεγόμενα του παραγωγού ο οποίος κάτι σχολιάζει περί παπάδων, που όπως και να το κάμουμε είναι και της μόδας. η αλήθεια είναι ότι μου τράβηξε την προσοχή η ατάκα, "γιοσάκ-attack" η οποία τη στγμή εκείνη που το μυαλό μου ήταν στα όρια του να καεί, μου φάνηκε πολύ αστεία.

ακούω λοιπόν τον τυπά να λέει διάφορα για τον έναν που έκλεβε από εκεί αλλά έκανε και πλάτες για τον άλλον και υπέγραφε συστατικές για τον τρίτο κτλ (όπως καταλαβαίνετε δεν έχω ασχοληθεί με την ερευνητική περιοχή "τρελοί παπάδες εν δράση" και όλα ίδια μου φαίνονται). και όλα τα λεφτά, το τελευταίο σχόλιο. μα δε μπορώ λέει ο άνθρωπος. δε μπορώ άλλο, λέει, δεν υπάρχει ένας αγνός απατεώνας τη σήμερον ημέρα: ένας απλός ταμίας που μια μέρα αγοράζει την τράπεζά του, ένας άλλος που κάνει την απατεωνιά και βουτάει τα άπειρα χρήματα και μετά κάνει την πάπια, κτλ. εδώ τα πράγματα έχουν ξεφύγει λέει καθώς φροντίζει και το soundtrack της κατάθεσης, εδώ έχει χαθεί η μπαλα και άντε να παρακολουθήσεις την πλοκή. τι να πω και γω. ας ακούσουμε το soundtrack καλύτερα.