κόλλημα με την πρωτ(οσέλιδ)η ματιά

είμαι στο super market, στην ουρά και περιμένω να έρθει η σειρά μου. βράδυ, ψιλοκομμάτια, όπως πάντα τον τελευταίο καιρό (κάτι σε 10 χρόνια ας πούμε) και χαζεύω γύρω μου. τα μπακαλοψώνια τα κάνω πολύ συχνά βράδυ, είτε γυρνώντας αργά από το γραφείο μου, είτε μετά από βραδυνή έξοδο (ειδικά μετά από μερικά ποτάκια αποκτά άλλο ενδιαφέρον η φάση), είτε έτσι απλά βράδυ για βόλτα, γιατί το βράδυ είναι η καλύτερη ώρα να βολτάρεις μόνος ή/και με συνοδεία μπακαλοψωνίων. παρεπιμπτό, που λέει και ένας φίλος με το ανάλογο σωστά-αλλά-όχι-υπερβολικά-επιτηδευμένο ύφος, ένα από τα πράγματα που γουστάρω στην από δω μεριά του ατλαντικού είναι που μπορώ να κάνω τα ψώνια μου ακριβώς όποτε μου κάτσει -- και συνήθως μου κάθεται πολύ άσχετες ώρες.

στο προκείμενο λοιπόν. είμαι στο υπερμάρκετ της γειτονιάς και χαζεύω. και εκεί που χαζεύω θυμάμαι τον tsap που σε τέτοιες φάσεις διάβαζε τα πρωτοσέλιδα των τελειωμένων φυλλάδων σχετικά με τα μεγάλα σκάνδαλα της ημέρας, ότι π.χ. η τάδε πασίγνωστη teen χαζογκόμενα που εγινε τελικά 18 και μπορεί να τον πάρει και επίσημα, όλο αυτό τον καιρό μπορεί να μην τον έπαιρνε αλλά έπαιρνε ναρκωτικά, και άλλα τέτοια. κάνω λοιπόν την κίνηση να δω τι λέει ο πάγκος της ενημερώσης και προτού το μάτι μου εμβολίσει τις εν λόγω φυλλάδες, περνά ξόφαλτσα από μια θάλασσα από περιοδικά τύπου cosmopolitan -- ο παράδεισος της σύγχρονης γυναίκας που σέβεται τον εαυτό της. ε, να μην τα πολυλογώ (πρέπει και να δικαιολογήσω την ατάκα του τίτλου πριν νυχτώσει κι άλλο) βλέπω το εξής κεντρικό θέμα στο πρωτοσέλιδο κάποιου τυχαίου αλλά καθόλου τυχαίου περιοδικού:

remodel your butt
fast fixes for flabby, flat and fat assets

οεοε οοεε οοο εεε (σε στυλ, ρεφρέν από το "ήταν ένα μικρό καράβι"). μου πήρε λίγο να το ξεπεράσω. είμαι και ευαίσθητο αγόρι, έχω και καιρό να έρθω σε επαφή με περιοδικό τέτοιας ποιότητος (η αλήθεια είναι ότι τα έχω κόψει τελείως τα περιοδικά, όταν θέλω να διαβάσω κάτι, ξεφυλλίζω μερικά blogs, αλλά τέλος πάντων), ε δεν ξέρω πόση ώρα μείναμε να κοιταζόμαστε με το πρωτοσέλιδο. κόλλημα με την πρωτ(οσέλιδ)η ματιά. και όσο τα πράγματα μου στον κινούμενο ιμάντα είχαν ξεκολλήσει, είχαν μετακινηθεί στη θαλπωρή της ταμίας και είχαν ξανακολλήσει εκεί, εμένα στο μυαλό μου αντηχούσε το σλόγκαν "αναδιαμορφώστε/ανασχεδιάστε τον κώλο σας". μέρος του κολληματικού χρόνου αναλώθηκε και στο τι μπορεί να σημαίνει flabby και πως αυτό γίνεται visualize σε πραγματικό χώρο και χρόνο.

τελικά, την ερωτική αυτή στιγμή διαρκείας, διέκοψε η ταμίας που εντω-ανα-μεταξύ είχε "χτυπήσει" τα μπακαλοψώνια μου, τα είχε βάλει σε ανακυκλώσιμες σακουλίτσες (σε φάση ala trash-movie, που περισσεύει η πρασινάδα από τη σακούλα) και πλέον περίμενε απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα αν έχω από εκείνη την καρτούλα για να μαζεύω μίλια (αμ πώς, τόσο περπάτημα ρίχνω στο σούπερ μάρκετ, να μη μετρήσει και αυτό κάπου;). είχα, αλλά είμουν ταραγμένος από το κόλλημα με την πρωτοσέλιδη ματιά και απλα έκανα μια γκριμάτσα άρνησης και πλήρωσα με την άλλη καρτούλα που είναι ειδική στο να ξεκαθαρίζει τέτοιες καταστάσεις.

και εδώ η συνέχεια..

μουντιαλισμοί Ι -- explicit lyrics & parental advisory

χώρος: τορόντο> ελληνική συνοικία> τελειωμένο μπιλιαρδάδικο-κατακόμβη που μολατάυτα είναι εφοδιασμένο με το ακριβοθώρητο δορυφορικό κανάλι που δείχνει εξεζητημένα ματσάκια σαν και το σημερινό.

χρόνος: μα τι λέμε τώρα! την ώρα που γινόταν το τουρκία-ελλάδα στην κωσταντινούπολη. καλά, εντάξει, εδώ ήταν μεσημεράκι.

το event: όλος ο καταπιεσμένος ελληναρισμός (προσοχή, όχι ελληνισμός, ελληναρισμός) έχει στηθεί σε όλο το μήκος και το πλάτος του σκοτεινού πάλκου, έτοιμος να πανηγυρίσει την ανωτερότητα της ελληνικής φυλής έναντι των κατώτερων αντιπάλων.

πέρα από τα γνωστά καφενιακά "καλά που μάθαν μπάλα οι τουρκαλάδες", "όταν εμείς δίναμε τα φώτα του πολιτισμού, αυτοί κρέμονταν ακόμα από τα δέντρα", και άλλες αηδίες, αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η χροιά της ξενιτιάς που μεγιστοποιεί τα παραπάνω φαινόμενα, και το κερασάκι είναι το βρίσιμο σε μίγμα από ελληνικά και αγγλικά σε τυχαία διάταξη, σύνταξη και γραμματική.

από όλα έχει ο μπαξές: από "get a life losers" και "φακ γιου turks" (προς τους τούρκους και με τη συνοδεία της απαραίτητης μουντζας), μέχρι πιο abstract του τύπου "γκαμίσου στο διάβολο" (μαζί, ως μία έκφραση-combo). από τα πιο ενδιαφέροντα είναι η χρήση του "πούστη" ή "πούστης" ως άκλιτο από διάφορες μερίδες φιλάθλων. π.χ. "φάκεν μπιτς, πούστης, γέα" (και πάλι combo) ή από άλλους "είσαι πούστη". τέλος, δε θα μπορούσε να έλειπε και ένας κάποιος απολογισμός: "πάντως είχαμε ωραία pass". μεταξύ μας, μόνο αυτό δεν είχαμε, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα.

δεν ξέρω, ίσως είμαι λίγο κακός, ίσως είμαι λίγο υπερβολικός, αλλά πραγματικά αυτή η ελληνάρικη διάθεση με εκνευρίζει αφάνταστα.

και εδώ η συνέχεια..

galaxy reloaded

λίγο πριν τα μεσάνυχτα, ανάμεσα από σημειώσεις και σύμβολα προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου ότι μια μικρή βολτούλα δε θα έκανε κακό. ραδιόφωνο, μουσικούλα, galaxy. παρεπιπτόντως, δεν ξέρω πότε άλλαξε διεύθυνση, αλλά εδώ και κάποιον καιρό έχει αρχίσει να παίζει μουσική όχι πια ανάλογη ραδιοφωνικού βάλιουμ. αντίθετα, δροσερή mainstream με κάποια άσχετα εμβόλιμα κομμάτια. ό,τι πρέπει για να εντείνει τις σκέψεις που δειλά δειλά αναδύονται από το ντουλαπάκι με τα καλοκαιρινά.

στην ελλάδα είναι πρωί, (πολύ πρωί) αλλά η παραγωγός έχει ορεξούλες και λέει διάφορα. ωραία είναι. και τσακ πέφτει η ερώτηση της ημέρας. αν είστε λέει ερωτευμένος με κάποιον που όμως είναι μακριά π.χ. σε άλλη πόλη ή άλλη ήπειρο, τι πιστεύετε, ότι κάτι τέτοιο τονώνει τη σχέση ή την αποδυναμώνει;

βρε τι μου θύμισες κοπέλα μου βραδυάτικα (ναι, εδώ είναι βράδυ όταν στην ελλάδα είναι ξημερώματα -- το πιάσαμε το υποννοούμενο, έτσι;).

και εδώ η συνέχεια..

the killers και γαλλικές συμπτώσεις

πήγα λοιπόν σήμερα συναυλία "the killers" και ήταν πολύ καλή φάση. ήταν και σε ανοικτό στάδιο με γρασιδάκια γύρω γύρω (lawns :) όπου και την είχαμε αράξει, και μοιραία θυμήθηκα μερικές από τις πιο ωραίες στιγμές στα πρώτα rockwave festivals.

16.000 κόσμος ήταν λέει σήμερα, χαμός! ωραία φάση, ωραία διάθεση, όμορφα. είχαν και ενδιαφέρον support, "tegan and sara". πάντα είχα μια αδυναμία στα γυναικεία φωνητικά, αλλά οι τύπισσες μου φάνηκαν πολύ καλές! το γκρουπάκι είναι καναδικό και ιδού και το link για τα περαιτέρω. και για όσους δεν πειστήκαν ακόμα να πω ότι είναι και δίδυμες, έτσι για να δώσω και μια πιο παιχνιδιάρικη νότα στην παρουσίαση.

πάρε τώρα μπέρδεμα: η συναυλία αυτή, μου θύμησε μια συναυλία κρουστών που είχα πάει να δω στο γαλλικό ινστιτούτο κατά την περίοδο του μαγιάτικου οδοιπορικού. και αυτό μου θύμισε το post-άκι που ήθελα να γράψω περί γαλλικών συμπτώσεων που ουσιαστικά αποτελεί το σουρεάλ mail που έστειλα σε μια φίλη τότες και το οποίο παραθέτω. καλά, το-entanglement-το-ίδιο είναι αυτό το post :)

---------- cut here -------------------
koita na deis symptwsis. xtes hmane sto galleziko institoyto me to swthrh. oxi, den ejetazomastan, eixame paei na parakoloy8hsome mia synaylia kroystwn. ti na pei kaneis, telika ola syndeontai: esy dineis gallika, emeis eimastan sto galliko institoyto kai parakoloy8oysame kroysta, mia filh moy poy epaize sta kroysta ta eftiaje me ena gallo, enas filos toy einai sto parisi, sto parisi einai mia jaderfh moy, me thn opoia kai to swthrh eixame ftiajei tortelinia kapote panw se mia stigmh entonhs peinas, ths opoias o koresmos apotelei basiko enstikto, poy oyde mia sxesh exei me thn omwnymh tainia alla poy san tainia fantasias 8a jefantwsoyme para ma para poly syntoma -- giati etsi mas aresei.

giatre ti lete, einai sobara ta pragmata?
---------------------------------------

και εδώ η συνέχεια..