μουντιαλισμοί Ι -- explicit lyrics & parental advisory

χώρος: τορόντο> ελληνική συνοικία> τελειωμένο μπιλιαρδάδικο-κατακόμβη που μολατάυτα είναι εφοδιασμένο με το ακριβοθώρητο δορυφορικό κανάλι που δείχνει εξεζητημένα ματσάκια σαν και το σημερινό.

χρόνος: μα τι λέμε τώρα! την ώρα που γινόταν το τουρκία-ελλάδα στην κωσταντινούπολη. καλά, εντάξει, εδώ ήταν μεσημεράκι.

το event: όλος ο καταπιεσμένος ελληναρισμός (προσοχή, όχι ελληνισμός, ελληναρισμός) έχει στηθεί σε όλο το μήκος και το πλάτος του σκοτεινού πάλκου, έτοιμος να πανηγυρίσει την ανωτερότητα της ελληνικής φυλής έναντι των κατώτερων αντιπάλων.

πέρα από τα γνωστά καφενιακά "καλά που μάθαν μπάλα οι τουρκαλάδες", "όταν εμείς δίναμε τα φώτα του πολιτισμού, αυτοί κρέμονταν ακόμα από τα δέντρα", και άλλες αηδίες, αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η χροιά της ξενιτιάς που μεγιστοποιεί τα παραπάνω φαινόμενα, και το κερασάκι είναι το βρίσιμο σε μίγμα από ελληνικά και αγγλικά σε τυχαία διάταξη, σύνταξη και γραμματική.

από όλα έχει ο μπαξές: από "get a life losers" και "φακ γιου turks" (προς τους τούρκους και με τη συνοδεία της απαραίτητης μουντζας), μέχρι πιο abstract του τύπου "γκαμίσου στο διάβολο" (μαζί, ως μία έκφραση-combo). από τα πιο ενδιαφέροντα είναι η χρήση του "πούστη" ή "πούστης" ως άκλιτο από διάφορες μερίδες φιλάθλων. π.χ. "φάκεν μπιτς, πούστης, γέα" (και πάλι combo) ή από άλλους "είσαι πούστη". τέλος, δε θα μπορούσε να έλειπε και ένας κάποιος απολογισμός: "πάντως είχαμε ωραία pass". μεταξύ μας, μόνο αυτό δεν είχαμε, αλλά ας μην το κάνουμε θέμα.

δεν ξέρω, ίσως είμαι λίγο κακός, ίσως είμαι λίγο υπερβολικός, αλλά πραγματικά αυτή η ελληνάρικη διάθεση με εκνευρίζει αφάνταστα.