κόλλημα με την πρωτ(οσέλιδ)η ματιά

είμαι στο super market, στην ουρά και περιμένω να έρθει η σειρά μου. βράδυ, ψιλοκομμάτια, όπως πάντα τον τελευταίο καιρό (κάτι σε 10 χρόνια ας πούμε) και χαζεύω γύρω μου. τα μπακαλοψώνια τα κάνω πολύ συχνά βράδυ, είτε γυρνώντας αργά από το γραφείο μου, είτε μετά από βραδυνή έξοδο (ειδικά μετά από μερικά ποτάκια αποκτά άλλο ενδιαφέρον η φάση), είτε έτσι απλά βράδυ για βόλτα, γιατί το βράδυ είναι η καλύτερη ώρα να βολτάρεις μόνος ή/και με συνοδεία μπακαλοψωνίων. παρεπιμπτό, που λέει και ένας φίλος με το ανάλογο σωστά-αλλά-όχι-υπερβολικά-επιτηδευμένο ύφος, ένα από τα πράγματα που γουστάρω στην από δω μεριά του ατλαντικού είναι που μπορώ να κάνω τα ψώνια μου ακριβώς όποτε μου κάτσει -- και συνήθως μου κάθεται πολύ άσχετες ώρες.

στο προκείμενο λοιπόν. είμαι στο υπερμάρκετ της γειτονιάς και χαζεύω. και εκεί που χαζεύω θυμάμαι τον tsap που σε τέτοιες φάσεις διάβαζε τα πρωτοσέλιδα των τελειωμένων φυλλάδων σχετικά με τα μεγάλα σκάνδαλα της ημέρας, ότι π.χ. η τάδε πασίγνωστη teen χαζογκόμενα που εγινε τελικά 18 και μπορεί να τον πάρει και επίσημα, όλο αυτό τον καιρό μπορεί να μην τον έπαιρνε αλλά έπαιρνε ναρκωτικά, και άλλα τέτοια. κάνω λοιπόν την κίνηση να δω τι λέει ο πάγκος της ενημερώσης και προτού το μάτι μου εμβολίσει τις εν λόγω φυλλάδες, περνά ξόφαλτσα από μια θάλασσα από περιοδικά τύπου cosmopolitan -- ο παράδεισος της σύγχρονης γυναίκας που σέβεται τον εαυτό της. ε, να μην τα πολυλογώ (πρέπει και να δικαιολογήσω την ατάκα του τίτλου πριν νυχτώσει κι άλλο) βλέπω το εξής κεντρικό θέμα στο πρωτοσέλιδο κάποιου τυχαίου αλλά καθόλου τυχαίου περιοδικού:

remodel your butt
fast fixes for flabby, flat and fat assets

οεοε οοεε οοο εεε (σε στυλ, ρεφρέν από το "ήταν ένα μικρό καράβι"). μου πήρε λίγο να το ξεπεράσω. είμαι και ευαίσθητο αγόρι, έχω και καιρό να έρθω σε επαφή με περιοδικό τέτοιας ποιότητος (η αλήθεια είναι ότι τα έχω κόψει τελείως τα περιοδικά, όταν θέλω να διαβάσω κάτι, ξεφυλλίζω μερικά blogs, αλλά τέλος πάντων), ε δεν ξέρω πόση ώρα μείναμε να κοιταζόμαστε με το πρωτοσέλιδο. κόλλημα με την πρωτ(οσέλιδ)η ματιά. και όσο τα πράγματα μου στον κινούμενο ιμάντα είχαν ξεκολλήσει, είχαν μετακινηθεί στη θαλπωρή της ταμίας και είχαν ξανακολλήσει εκεί, εμένα στο μυαλό μου αντηχούσε το σλόγκαν "αναδιαμορφώστε/ανασχεδιάστε τον κώλο σας". μέρος του κολληματικού χρόνου αναλώθηκε και στο τι μπορεί να σημαίνει flabby και πως αυτό γίνεται visualize σε πραγματικό χώρο και χρόνο.

τελικά, την ερωτική αυτή στιγμή διαρκείας, διέκοψε η ταμίας που εντω-ανα-μεταξύ είχε "χτυπήσει" τα μπακαλοψώνια μου, τα είχε βάλει σε ανακυκλώσιμες σακουλίτσες (σε φάση ala trash-movie, που περισσεύει η πρασινάδα από τη σακούλα) και πλέον περίμενε απάντηση στο κρίσιμο ερώτημα αν έχω από εκείνη την καρτούλα για να μαζεύω μίλια (αμ πώς, τόσο περπάτημα ρίχνω στο σούπερ μάρκετ, να μη μετρήσει και αυτό κάπου;). είχα, αλλά είμουν ταραγμένος από το κόλλημα με την πρωτοσέλιδη ματιά και απλα έκανα μια γκριμάτσα άρνησης και πλήρωσα με την άλλη καρτούλα που είναι ειδική στο να ξεκαθαρίζει τέτοιες καταστάσεις.