μία ψήφος στους μικρούς είναι χαμένη ψήφοςvs.μία ψήφος στους μεγάλους είναι καμμένη ψήφος *

ήρθε λοιπόν η ώρα.

είχα μια περίεργη όρεξη φέτος και συζήτησα πολύ κόσμο σχετικά με το
- πώς κρίνει τις θέσεις των κομμάτων,
- τι σκοπεύει να ψηφίσει, και
- ποιό εκλογικό αποτέλεσμα θεωρεί καλύτερο για τη χώρα.
(τρία πράγματα που συμβαδίζουν μονάχα στους ψηφοφόρους-οπαδούς από ό,τι φαίνεται).

μετά από τις πολλές συζητήσεις λοιπόν δεν έχω πια όρεξη να συζητήσω πολύ ή/και να επιχειρηματολογήσω για κάτι. ίσως το μόνο συμπέρασμα που έβγαλα είναι ότι η πολιτική σκηνή είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό καθρεφτης της νοοτροπίας του κόσμου.

όσο το ξανασκέφτομαι τόσο πιο προφανές μου είναι. στην τελική, αν το σύνολο του κόσμου δε συμφωνούσε με την κατάσταση, ε, κάτι διαφορετικό θα γινόταν. και για να εξηγούμαι, όταν λέω "αυτή την κατάσταση" δεν εννοώ την κυβέρνηση της νέας δημοκρατίας, εννοώ το γενικότερο πολιτικό σκηνικό και την αυθαιρεσία και αναξιοπιστία που το χαρακτηρίζει. δεν είναι θέμα κομμάτων πια (όχι δηλαδή ότι το ένα είναι καλό και το άλλο είναι σκάρτο), ίσως ουτε και πολιτικών θέσεων, αλλά έχει να κάνει με την ίδια την ιδιότητα του βουλευτή ή του επαγγελματία πολιτικού.

ίσως (για παράδειγμα) όταν (και άμα) γίνει η αξιοκρατία τρόπος ζωής του συνόλου του κόσμου τότε να γίνει και μέρος του πολιτικού κόσμου. πάντως σχετικά με τον τίτλο του post, καλύτερα ψήφο σε ένα κόμμα που σε εκφράζει πιο πολύ από τα άλλα και ας είναι και σίγουρα εκτός βουλής.

* ο τίτλος εμπνευσμένος από κάποια γελοιογραφία στο ποντίκι που έφτασε σε με μέσω του κώστα αρβανίτη στο πρωινό πρόγραμμα του δίεση πριν αρκετές βδομάδες.