Πέμπτη, Ιουλίου 24, 2008

πλιζ ντοντ θρόου πέιπερς ιντου δε τόιλετ


μικρές ιστορίες από σικάγο και πάτρα, ανάμεσα από ακαδημαϊκο-ανθρώπους που βρέθηκαν σε όρντιναρι καταστάσεις και λειτουργήσαν με εξτραόρντιναρι γουέιζ.

ιστορία δεύτερη (συνέχεια της πρώτης)
τόπος: οδός μίτσιγκαν, σικάγο, κοντά στο μιλένιουμ παρκ.
καιρός: αίθριος.

είμαι με τον συγκάτοικο μικρής ημερομηνίας λήξης και εκεί που περπατάμε περνάμε δίπλα από έναν τύπο που κάνει ταχυδακτυλουργικά. τα κλασσικά. αυτό με τα τρια κουπάκια και το μπαλάκι που το βάζει κάτω από το ένα κουπάκι, τα ανακατεύει και το βγάζει μετά από άλλο κουπάκι από αυτό που περιμένεις, και μετά από λίγο βγάζει εννενηνταεννιά μπαλάκια από (κάθε) κουπάκι και ένα από το (κάθε) αυτί σου. ο συγκά έχει ενθουσιαστεί και παρακολουθεί όλο το σόου με ευλάβεια. τελειώνει, φεύγουμε και προχωρώντας βλέπουμε κι άλλον στριτ περφόρμερ. είναι σε ένα κουτί πάνω και κάτι κάνει με κάτι τρύπιες ρακέτες, χωρίς να είναι προφανές τι και γιατί το κάνει. ο συγκά παρακολουθεί και πάλι με ευλάβεια και εξίσου μεγάλη αγωνία. μετά από λίγο συνειδητοποιεί ότι δεν πρόκειται να κάνει τίποτα το ταχυδακτυλουργικό καθώς πρόκειται για χορευτικό σόου και με αλλοιωμένη φάτσα εξφενδονίζει την ατάκα της ημερας:
- ahh, this art. let's go. i'm a nerd, i don't understand these.

ιστορία τρίτη (φωτο)
τόπος: πάτρα, ξενοδοχειακό κάτι, κοντά στο πανεπιστήμιο.
καιρός: γαρ εγγύς.

όποτε βλέπω τα κλασσικά ταμπελίνα "don't throw papers in(to) the toilet" φαντάζομαι έναν συφιλιασμένο μεταπτυχιακό με γυαλάκια και κόκκινο πρόσωπο από τα νεύρα και την τσαντίλα, να στουμπώνει την τουαλέτα με τυπωμένες δημοσιεύσεις. και για όσους δεν έχουν επαφή με την ορολογία, οι ερευνητικές εργασίες, οι δημοσιεύσεις σε ερευνητικά περιοδικά ή συνέδρια, κλπ, αναφέρονται ως papers στα αγγλικά. εντάξει, κόλλημα.

ιστορία πέμπτη (v)
τόπος: χλιδάτος συνεδριακός χώρος στο σικάγο, σε μια από τις αίθουσες που γίνονται οι παράλληλες παρουσιάσεις, απόγευμα.
καιρός: κάνει νύστα.

το βλέμμα μου έχει εντοπιστεί στην πάνω-δεξιά γωνία του πίνακα που σκάει ο προτζέκτορας. μπλε, το σύνηθες χρώμα για μπαγκράουντ. αρνητικό σκορ στον τομέα της έμπνευσης σα να λέμε. μετά από εντατικό πρόγραμμα παρακολούθησης ομιλιών από το πρωί, είμαι ικανοποιημένος με την οπτίκή μου (πάνω-δεξιά) γωνία. κάποια στιγμή κάτι νιώθω να ταράζει την ηρεμία του σύμπαντος αλλά αδυνατώ να το εντοπίσω. ο προτελευταίος ομιλητής φεύγει, τελευταίος (και ουχί το τζώνυ γουόκερ) έρχεται. άσπρο. καλύτερο από το μπλε σίγουρα, άρα και καλύτερη ομιλία πιθανότατα. αυτό το κάτι που με ενοχλεί γίνεται πιο έντονο. και περιοδικό. σχεδόν ημιτονοηδές θα έλεγε κανείς. έρχεται και φεύγει και θυμίζει έντονα λαστιχένια παντόφλα που φορέθηκε παραπάνω από όσο χρειάζεται χωρίς να περάσει από τα πιτς για να αλλάξει λάστιχο. γυρνώ (με δυσκολία) δίπλα μου και βλέπω τη γνωστή περίπτωση σύνεδρου με δερματινολαστιχένια παντόφλα και το ένα πόδι πάνω στο άλλο, το ένα εκ των δύο σε απόσταση αναπνοής από τον εναέριο χώρο μου. το clue: ο σύνεδρος κουνά με χάρη και ρυθμό το πόδι πάνω-κάτω, ανασηκώνοντας πάντα λίγο (αλλά όσο χρειάζεται) το μεγάλο δάκτυλο, ακολουθώντας την πορεία της κίνησης.

και εδώ η συνέχεια..

Τετάρτη, Ιουλίου 09, 2008

"συγνώμη αυτή η θέση στις msn επαφές σας είναι πιασμένη;"


είναι φυσικό όταν είσαι συνδεδεμένος σε κάποιο τσατοπρόγραμμα, πολλοί από τους φίλους σου που είναι online εκείνη τη στιγμή να μη γνωρίζονται μεταξύ τους, να μην έχουν καμία επαφή γενικότερα ή και να βρίσκονται σε άλλη ήπειρο και άλλες χώρες. φυσικό και αναμενόμενο.

δεν είναι περίεργο όμως να είναι ταυτόχρονα online π.χ. δυο άνθρωποι οι οποίοι γνωρίζονται, επικοινωνουσαν ενδεχομένως κάποτε και μέσω του τσατ που είσαι συνδεδεμένος τώρα, αλλά πλέον δεν θέλουν να έχουν επαφή; δεν έχουν προφανώς ο ένας τον άλλον στο τσατοπρόγραμμα, δε ξέρουν καν ο ένας για τον άλλον ότι είναι online, αλλά στο δικό σου τσατό-τσατσό-παράθυρο είναι δίπλα-δίπλα, όσο κοντά δε πρόκειται πλέον να βρεθούν ποτέ ξανά (χμ, μάλλον φταίει το ξενύχτι και η δουλειά και μου βγαίνει λίγο άρλεκιν -- το παραβλέπω).

με το facebook και την έκταση που έχει λάβει ως social network μου μπαίνουν τρελλές ιδέες συνέχεια. το facebook chat έχει την ιδιομορφία ότι μπορεί να τύχει να δεις online οποιουσδήποτε από τους τυχαίους φίλους (και μη) που έχεις κάνει "facebook friends", fίλους (sic) που δε θα τους προσέθετες εύκολα πχ στο msn σου. και ακριβώς επειδή ο χαρακτήρας του facebook ως επικοινωνιακό μέσο είναι χαρακτήρας social network και όχι chat-client, δεν φαίνεται να είναι καθόλου πιεστικό-αγχωτικό για τον καθένα ότι μπορεί δει online τον κάθε (από τους 150-200) άσχετους-σχετικούς που έχει κάνει fίλους.

αν μπορούσα θα ήθελα να δω το transitive closure των online επαφών μου στο msn και στο fbook. δηλαδή θα ήθελα να δω μια λίστα με όλους τους ανθρώπους που είναι online μια συγκεκριμένη στιγμή και υπάρχει αλυσίδα γνωριμιών που με συνδέει με αυτούς μέσω των φίλων μου και των φίλων των φίλων μου κοκ. υποψιάζομαι ότι το fbook closure θα είναι αδιανόητα μεγάλο, ενώ το msn closure σχετικά περιορισμένου μεγέθους.

επίσης θα ήθελα να δω τη φάτσα του τάδε ή της τάδε όταν θα έλεγα "θυμάσαι τον ψ; ξέρεις, κάθεται δίπλα σου στο facebook chat μου τώρα".


comic strips from [xkcd]

και εδώ η συνέχεια..

Δευτέρα, Ιουλίου 07, 2008

"does your dog bite?"


και για περισσότερο/περαιτέρω κάψιμο, ιδού ένα κομπαιλέισιον με διάφορα κλουζιακά.

και εδώ η συνέχεια..

Παρασκευή, Ιουλίου 04, 2008

"operator? your monkey put his.. ehrr.. forget it."

saloon phone booth via [torontoist]

και εδώ η συνέχεια..

Τετάρτη, Ιουλίου 02, 2008

οικολογική πρωτοβουλία του ΕΤ


έπεσε τυχαία το μάτι μου στην τελευταία σελίδα του ελεύθερου τύπου της τρίτης και είδα τη στήλη "the tube" (ή κάπως έτσι) που αν κατάλαβα καλά έχει κάτι από youtube κάθε φορά μαζί με ένα σχολιάκι. για να δεις το βίντεο πρέπει να πάς στην αντίστοιχη σελίδα του www.e-tipos.com, όπου και πήγα καθότι η είδησις ήτο πιασάρικη και τεχνολογικό-πολιτισμικό-ενδιαφέρουσα (δηλαδή κατά πάσα πιθανότητα μούφα εντυπωσιαστική). συγκεκριμένα ήταν αυτό περί της φυλής σούι του αμαζονίου που γουσταρίζει google earth. εκεί ειδα και την κορυφαία δήλωση: "οικολογική πρωτοβουλία του ΕΤ", όπου πολύ-πολύ φυσικά πήγε πρώτα το μυαλό μου στον αγαπητό εξωγήινο του spielberg.

παρεμπιμπτόντωζ δεν κατάλαβα ποιά ήτο η οικολογική πρωτοβουλία του ΕΤ. τέσπά.

και εδώ η συνέχεια..