Σάββατο, Φεβρουαρίου 23, 2008

"φίλιππα, ο καφές σου έχει παγώσει" ή αλλιώς, oscar ομοιοκαταληξίας

με αφορμή το post των δραπετών αν θα μπορούσα τον πλιάτσικα να άλλαζα να πω και γω κάτι που σκεφτόμουν από καιρό.

την είδα πάλι στους όχθες του βόλγα
που ένας στρατιώτης τη φώναξε όλγα

ομοικαταληξία βόλγα-όλγα; δηλαδή, σοβαρά; δεν είναι ανέκδοτο; μιας και είναι και περίοδος οσκαρολογίας προτείνω λοιπόν μια νέα κατηγορία για τα όσκαρ, το όσκαρ χειροτερης ομοιοκαταληξίας. προτείνω δε να το λέμε και "όσκαρ βόλγα-όλγα".

όχι αν έχετε κάτι καλύτερο (χειρότερο) για το όσκαρ να μου πείτε. και μην ακούσω τίποτα του στυλ:
- ναι, καλύτερος είναι δηλαδή ο στίχος "τα μάτια σου με καίνε γιατί είσαι μανεκένε";
άμα χρειάζεται να πέσουμε τόσο χαμηλά για να συγκρίνουμε τη συγκεκριμένη ομοιοκαταληξία, τότε νομίζω γιού γκετ μάι πόιντ.

να πω πάντως ότι αν και με τη στιχουργική του πλιάτσικα έχω ξενέρωσει σφόδρα καιρό τώρα, το συγκεκριμένο τραγούδι έκρυβε μια πολύ ευχάριστη έκπληξη:
αν θα μπορούσα τον κόσμο να άλλαζα
θα ξαναέβαφα γαλάζια τη θάλασσα

αν και έχει γίνει σούπα πια (όπως παρατηρεί και ο φίλτατος δραπέτης sroutz), δεν παύει να ήταν (sic) μια ευχάριστη έκπληξη.

6 σχολιάκια:

sroutz είπε..

άννα,
δεν ήμουνα εγώ για αεροπλάνα

sroutz είπε..

(όταν σε βλέπω να περνάς με) σιγουριά
(κάτι με σπρώχνει να σου ρίξω μια) μπουνιά

εδώ ίσως είναι διαφορετική περίπτωση,
προβληματίζει η επιλογή της λέξης και όχι η απλοϊκότητα του στίχου

φακίρης είπε..

άντε πέσε για ύπνο ρε! :)

επιμένω πάντως πώς το όλγα-βόλγα είναι σαφέστατα πιο ανεκδοτιακού επιπέδου από αυτά που παραθέτεις.

στην τελική σκέψου και το σκηνικό: ένας στρατιώτης στις όχθες του βόλγα τη φώναξε όλγα! "καθαρός αυστραλός ουκρανές δε φοβάται" κατάσταση. (α τι θυμήθηκα τώρα με αυτό. το "η γριά η kodak έχει το zoom-in". άλλες εποχές)

sroutz είπε..

"μα εγώ ξέρω για την όλγα
που κρατάει από τον βόλγα
κάθε νύχτα κάθε μέρα
πνίγεται και θέλει αέρα"
magic de spell - η όλγα

φακίρης είπε..

πωωω, νομίζω θυμάμαι αμυδρά και το κομμάτι :D

καταπληκτικό. σίγουρα θα του έδινα το "όσκαρ όλγα-βόλγα" της χρονιάς του. τι να λέμε τώρα.

Kitnis είπε..

Με αφορμή το τελευταίο σχόλιο στο blog των δραπετών για το Ρακιντζή, έψαξα και βρήκα αυτό: fuitakos.blogspot.com/2007/11/for-ever.html