gridlock ή αλλιώς online σπαζοκεφαλιά

μπορείς να βγάλεις το μπλεζωπό tile από τον πανικό στον οποίο είναι μπλεγμένο; ναι; όχι; όπως και να έχει, παρασκευή απόγευμα είναι νωρίς για μπύρα και το παιχνίδισμα με tiles είναι μάλλον είναι πιο εύκολο από το να αποδείξεις ότι το evaluation method σου έχει την επιθυμητή πολυπλοκότητα στο first order case. ή μήπως όχι;

και εδώ η συνέχεια..

capture the flag, κίτρινα ποδήλατα, φιλμάκια-σορτσάκια και ένα μυστικό

που-σου-κου γεμάτο συγκινήσεις!

παρασκευή: ένα γιγαντιαίο παιχνίδι capture the flag (τσάκω τη σημαία, ένα πράγμα).

πεντακόσια άτομα, ένα campus, δύο ομάδες, δύο σημαίες, ένας στόχος. να πάρεις τη σημαία από το αντίπαλο στρατόπεδο και να τη φέρεις στο δικό σου χωρίς να σε πιάσουν. ένα άγγιγμα αρκεί για να αναχαιτιστείς οπότε και πρέπει να τρέξεις πίσω στο στρατόπεδό σου. ένας συνδυασμός κυνηγητού, κρυφτού και σκυταλοδρομίας με κινητά σε μια έκταση 15 λεπτά περπάτημα επί 15 λεπτά περπάτημα. όλα τα μέσα μεταφοράς επιτρεπτά αλλά η σημαία πρέπει να μεταφερθεί με τα πόδια. ε, τι άλλο να πω. γι'αυτά ζούμε :D
το παιχνίδι αρχίζει με τον λαό να χωρίζεται σε δύο ομάδες, τους κίτρινους και τους κόκκινους, με τα αντίστοιχα αναγνωριστικά περιβραχιόνια. ταυτόχρονα, ξεκινά μια χαοτική ανταλλαγή κινητών τηλεφώνων, ώστε να είναι δυνατή η πληροφόρηση μεταξύ των συμπαικτών, κυρίως σχετικά με το που εντοπίστηκε η αντίπαλη σημαία. σημαντικό ρόλο στην επικοινωνιακή αλυσίδα έχουν οι "ποδηλατάδες" οι οποίοι σε ρόλο ανιχνευτή μπορούσαν να σαρώσουν μεγαλες εκτάσεις πολύ πιο γρήγορα από τους πεζούς. απ'όλα είχε ο μπαξές. μέχρι και κυάλια φέραν κάποιοι, φακούς και δε συμμαζεύεται.

το πιο αστείο σκηνικό ήταν όταν αφησαμε την αμυντική μας θέση και ακολουθώντας τις τελευταίες πληροφορίες για τη θέση της σημαίας περάσαμε στο αντίπαλο στρατόπεδο με στόχο να φτάσουμε όσο πιο κοντά γινόταν στη μάχη για τη σημαία. εκεί που είχαμε αξιοποιήσει άριστα τις campus-ιακές γνώσεις μου ώστε να πλησιάσουμε την κεντρική βιβλιοθήκη από τον πιο σκοτεινό και λιγότερο πιθανό να φυλάγεται δρόμο, σε κάποια φάση πλακώνει μια ομάδα από αντίπαλα ποδήλατα και άρχισε να μας εξουδετερώνει αβέρτα. για να γλιτώσουμε την αναγκαστική επιστροφή στην περιοχή μας, χωθήκαμε με μια κοπελιά σε ένα μικρό στενάκι που έβγαζε στην πίσω πόρτα ενός σπιτιού.

το σκηνικό σαν από ταινία: εμείς χωμένοι μέσα στις σκιές και από το στενάκι, σαν μικρό παράθυρο, να βλεπουμε τα ποδήλατα με τα κίτρινα αναγνωριστικά να κάνουν βόλτες ψάχνοντάς μας. αρχίσαμε να κοιτάμε αν τυχόν μπορούσαμε να βγούμε κάπως από την άλλη μεριά, αλλά τίποτα. τελικά αρχιζουμε να μιλάμε προσπαθώντας να καταστρώσουμε κάποιο σχέδιο φυγής. και σε εκείνο το σημείο βγαίνει ένα χέρι από τις σκιές δίπλα μας και μας κάνει νόημα να σταματήσουμε να μιλάμε "σσσσσ!". μιλάμε το χέρι του θεού, κανονικά :-Ο με δυσκολία παρατηρούμε ότι όλη αυτή την ώρα και σε απόσταση αναπνοής κυριολεκτικά, ήταν ένας τύπος ξαπλωμένος ala πεζοναύτης πίσω από ένα κάδο σκουπιδιών, στη σκιά του, και παρακολουθούσε τόσο τις εξελίξεις έξω από το στενό όσο και μέσα. τελικά ωσάν σωστός πεζοναύτης το πήρε πάνω του και μας έβγαλε έξω σώους.

και το αποκορύφωμα; τελικά το παιχνίδι το σταμάτησε η αστυνομία. αγχώθηκαν που είδαν κόσμο να έρχεται και να τρέχει απεδώ και αποκεί και δεν είναι σωστά πράγματα αυτά και άλλα τέτοια ξενέρωτα. πάντως όπως και να έχει, για όσο χρόνο και να συνεχιζόταν ακόμα, νικητή δε θα είχε, γιατί είχαν ταμπουρωθεί οι αμυντικοί γύρω από την περιοχή της σημαίας και μόνο στρατιωτικό πλάνο δράσης θα μπορούσε να έχει απειλήσει σοβαρά τη σημαία. πολύ τρέξιμο πάντως. είχα χρόνια να παίξω κυνηγητό :) και τώρα που το σκέφτομαι.. μήπως ήρθε η ώρα να κανονίσω και εγώ κανένα κρυφτό-κυνηγητό γιγαντιαίων διαστάσεων; ο κόσμος εδώ φαίνεται πολύ δεκτικός :D

σάββατο: φεστιβάλ ταινιών μικρού μήκους φοιτητών, student shorts 2005. πολύ ενδιαφέρον, αν και τελικά είχε και σχετικά μεγάλες παραγωγές με σχετικά υψηλό budget και επαγγελματική αισθητική. και θα μου πεις, κακό είναι αυτό; όχι, αλλά σε τέτοια φεστιβάλ παώ γιατί μου αρέσει να βλέπω πως με απλά πράγματα και τεχνικές μπορείς να κάνεις φιλμάκια που έχουν κάτι να πουν. ιδού και το φοιτητικής αισθητικής [trailer]!

και εδώ η συνέχεια..

you can feel my lips undress your eyes.. undress your eyes..

οι franz ferdinand με τα καλικατζαρικά μυτερά παπούτσια τους δώσαν μία από τις πιο ζωντανές συναυλίες ever. η τετράδα είχε φοβερή σκηνική παρουσία, έδινε τρελλό ρυθμό, χωρίς ανάσα και το στάδιο θα μπορούσε να γίνει ένα τεράστιο μουσικό πάρτυ.

οι τρείς εκτός από τον drummer, χοροπηδούσαν, ανεβοκατεβαίναν πάνω στα ηχεία και τα δίναν όλα. από τις καλύτερες στιγμές η φάση όπου μαζί με τον drummer ανέβηκαν και δύο βοηθητικοί μουσικοί και οι τρεις τους παίζαν ταυτόχρονα ρυθμούς στα drums.
[40'.avi] [this fire.avi]

you are the latest contender
you are the one to remember
you are the villain who sends her
light or dark, fantastic passion
i know that you will surrender
i know that you will surrender
i want this fantastic passion
we'll have fantastic passion

you can feel my lips undress your eyes
undress your eyes, undress your eyes
words of love and words so leisured
words of poisoned darts of pleasure
died... and so you died

you are the latest adventure
you're an emotion avenger
you are the devil that sells her
light or dark, fantastic passion

i know that you will surrender
i know that you will surrender
i want this fantastic passion
we'll have fantastic passion

you can feel my lips undress your eyes
undress your eyes, undress your eyes
skin can feel my lips they tingle - tense anticipation
this one is an easy one, feel the word and melt upon it
words of love and words so leisured
words of poisoned darts of pleasure
died and so you died

ich hei?e superphantastisch!
ich trinke schampus mit lachsfisch!
ich hei?e su-per-phan-tas-tisch!

[fin.avi]

και εδώ η συνέχεια..

η βιργινία σουλτουκίδου, η τυφλή φυγή και το καράτε (* ή αλλιώς, πώς γυρίστηκε η πρώτη ταινία με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή)

"karate: τυφλή φυγή" ή αν θέλετε "karate: blind escape". η πρώτη ταινία που γυρίστηκε με ψηφιακή φωτογραφική μηχανή (ναι φωτογραφική μηχανή). και όχι από τις καινούριες που τραβάνε βίντεα με τις ώρες, αλλά μια cannon a200 με 15 δευτερόλεπτα διάρκεια σε κάθε clip.

πληρωμένοι δολοφόνοι, fbi, σαμουράι, αστεράκια νίντζα, σατανικά σχέδια για παγκόσμια κυριαρχία, hackers, ανθρωποκυνηγητό στη νέα υόρκη, λεσβιακή λογοτεχνία, μια χαμένη οικογένεια, ένα μουστάκι, ανατροπές και ζεν αποφθέγματα σε μία ταινία-παρωδία όπου οι ατάκες ala χολιγουντιανή ταινία δράσης δίνουν και παίρνουν. περισσότερα σε αυτό το αρθράκι της ελευθεροτυπίας και φυσικά στο επίσημο site της cave studioz. α ναι, και η βιργινία. εκτός από το trailer μη χάσετε την απίστευτη διαφήμιση-παρωδία βιβλίου στο κανάλι falter.

καθότι το bandwidth για το μήνα το έχουν φάει τα παιδιά στον provider που είναι και μπορεί να μην παίζουν τα clipάκια, ιδού και ένα ανεπίσημο mirror για τα clipάκια [theatrical] [falter]. και όποιος θέλει την ταινία, ας μου στείλει mail να το κανονίσουμε μέσω dc++ ή torrent.

και εδώ η συνέχεια..

the blower's daughter

and so it is
just like you said it would be
life goes easy on me
most of the time
and so it is
the shorter story
no love no glory
no hero in her skies
i can't take my eyes off of you
and so it is
just like you said it should be
we'll both forget the breeze
most of the time
and so it is
the colder water
the blower's daughter
the pupil in denial
i can't take my eyes off of you
did I say that I loathe you?
did I say that I want to
leave it all behind?
i can't take my mind off of you
my mind
'til I find somebody new

damien rice, the blower's daughter [clip]

και εδώ η συνέχεια..

κόλαση..

καναδικό θενξγκίβινγκ σήμερα (thanks giving) και μιας και έχω έφεση στα γλυκά είπα να φτιάξω ένα σοκολατογλυκό για να συνοδεύσει το παραδοσιακό γεύμα ημέρας.


θα σας έδινα κανένα κομματάκι, αλλά δεν έμεινε τίποτα.

και εδώ η συνέχεια..

-"θα ήθελα μια τούρτα για το σπίτι"

-"ε, θα τη φας εδώ!"

ανεπανάληπτη ατάκα από "θου βου, ταινίες γέλιου", η οποία ακολουθείται φυσικά από το γαμάτο τουρτοπόλεμο. πάντα ήθελα να κάνω μια τέτοια φάση και να σουτάρω τούρτα στη μούρη, από ευνοϊκή θέση που θα έλεγε και ο σκουντής. εώς και που ήθελα να συνομωτήσω μια φορά έτσι ώστε ένα από τα πάρτυ μας να έχει πολλές τούρτες και κάποια στιγμή με ένα-δύο ακόμη κασκαντερζ να αρχίσουμε τον (απρόσμενο) τουρτοπόλεμο >:)

τελικά το σκηνικό έγινε πραγματικότητα χτες σε ένα πάρτυ γενεθλίων που δε μύριζε γκολ.. σχετικά υποτονικό, χωρίς πολλά-πολλά και με πολύ συμβατικά κέφια. εγώ αν και γινόταν σπίτι μου (ο συγκάτοικος βου είχε γενέθλια), ήρθα σχετικά αργοπορημένος γιατί είχαμε αγώνα 10-11 το βράδυ (άκουσον άκουσον). ετοιμάζουμε λοιπόν την τούρτα με τα κεράκια, πέφτει η μουσική, πέφτουν τα φώτα και σερβίρω την τούρτα στον εορτάζοντα, ο οποίος σβήνει τα κεράκια με χαρακτηριστική άνεση. και εκεί που είμαστε στο πώς να κόψουμε την τούρτα, θυμάμαι την ατάκα.

- "ρε συ, θυμάσαι εκείνη την ελληνική ταινία με το βέγγο και τον τουρτοπόλεμο;"
με πιάνει αμέσως τι εννοώ ο συγκάτοικος (χωρίς να συλλαμβάνει ταυτόχρονα και τα επίπεδα αδρεναλίνης μου που ανεβαίναν επικίνδυνα) και λέει με άγνοια κινδύνου
- "ναι, ναι, εε, θα ήθελα μια τούρτα για το σπίτι"
- "θα τη φας εδώ" και πάρτην στη μούρη του.

μετά από μερικά δευτερόλεπτα έκπληξης, συνέρχεται, σκουπίζει με τα δάχτυλα ala υαλοκαθαριστήρες τα γυαλιά του, πιάνει ένα γενναίο κομμάτι της τούρτας που εφυγε και έσκασε στον καναπέ και μου το τρίβει στη μούρη. προς στιγμήν σκέφτηκα να πετάξω το δίσκο και όση τούρτα έμεινε προς άγνωστη κατεύθυνση, αλλά συγκρατήθηκα (κακώς -- κάκιστα) γιατί θυμήθηκα ότι είχε τύχει και ήρθε και κόσμος που δε μας ήξερε και δε θα εκτιμούσε να φάει τούρτα φρούτου στη μούρη (όχι ότι οι υπόλοιποι θα το εκτιμούσαν, αλλά τουλάχιστον αυτοί που μας ξέρουν, ξέρουν ότι μπορούν να τα περιμένουν όλα). με το που το σκέφτομαι γυρνάω και βλέπω το σόου που επικρατούσε έξω και γύρω από τον τουρτο-καναπέ, και στο βάθος τρία άτομα να φεύγουν τρέχοντας (μαντέψτε ποιοι). τα επόμενα λεπτά κυλήσαν με δυο υποψήφιους διδάκτορες να προσπαθούν να αποτουρτοποιηθούν κυρίως τρώγοντας μεγάλο μέρος της έκρηξης.

το μόνο που με στεναχωρεί είναι που ακριβώς επειδή δεν ήταν προσχεδιασμένο, δεν υπήρξε η απαραίτητη ετοιμότητα ώστε να απαθανατιστεί το γεγονός. κάποιες φωτογραφίες βγήκαν πάντως από freelancer paparazzi, τις οποίες και αναμένω σύντομα στο mailbox μου. ποιός είναι ο επόμενος που έχει γενέθλια;

και εδώ η συνέχεια..

ΣΚΡΑΜΠΛ, γιατί έτσι μας αρέσει!

ταταρατατατατατα ταταρατατατατα.. it iz with great pleasure that i present to you..


απαραίτητα υλικά:
ένα επιτραπέζιο παιχνίδι scrabble στα αγγλικά.

οδηγίες χρήσης:
το παιχνίδι παίζεται κανονικά, με τη μόνη διαφορά ότι οι επιτρεπτές λέξεις είναι στα ελληνικά με μια ευρύτερη έννοια του όρου greeklish. εκτός από τη χρήση του λατινικού αλφαβήτου όπως στα greeklish, π.χ. η χρήση του G ως Γ, τα γράμματα του παιχνιδιού μπορούν να τοποθετηθούν με οποιονδήποτε τρόπο ώστε να μοιάζουν με ελληνικά γράμματα. π.χ. το M μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως Σ (πλαγιαστά) και ως ω (ανάποδα), κτλ. όλα αυτά μπορούν να συνδυαστούν χωρίς να τηρείται κανένας απολύτως κανόνας ορθογραφίας. όλοι οι υπόλοιποι κανόνες του scrabble τηρούνται κανονικά.

παραλλαγές: χρήση ρώσσικου ή κινέζικου scrabble (για πιο σουρεάλ καταστάσεις)

ιδού και ένα στιγμιότυπο από το πρώτο (ιστορικό) παιχνίδι που έλαβε χώρα στο cobalt [στίγμα]. με λίγη προσπάθεια μπορεί κανείς να διακρίνει τις λέξεις "λαδώνω" (κάτω, με το V ως Λ ανάποδα και το Z ως Ν πλαγιαστά), "λημέρια", "κέρινους" (στο κέντρο και με πολλή φαντασία), αλλά και "εξηγώ" (πάνω, με τα Χ και J ως δύο Ξ, κάτι που επιτρέπεται σε αναλογία με τα δύο Σ που έχουν μερικές λέξεις).

και εδώ η συνέχεια..