για την αμαλία

καθότι έχω ζήσει από κοντά-μακριά παρόμοιες καταστάσεις, κάθε φορά που πήγαινα να γράψω κάτι για την ιστορία της αμαλίας με έπιανε ένα περίεργο συναίσθημα φυγής και κατέληγα να μην πω τίποτα. όχι ότι τώρα λέω κάτι. με χαλάνε και σχετικά οι πρακτικές τύπου "κάνω post τη διαμαρτυρία" ή "μαζεύω υπογραφές". αλλά, πάλι, δε μπορώ να πω κάτι, ή έστω κάτι καλύτερο. απλώς ρίξτε μια ματιά στο [blog] που διατηρούσε. αυτή τη στιγμή, το τελευταίο της post πριν από μερικές μέρες μου φαίνεται τουλάχιστον ανατριχιαστικό.

το κείμενο διαμαρτυρίας [εδώ] και περισσότερα [εδώ].