ένα τέλος απ'όλα χωρίς κρεμμύδι

ένα σχολιάκι που επεκτάθηκε σε ολόκληρη ιστορία στο blog του λεμόνι τελικά πιστεύω πως πρέπει να υπάρχει και εδώ και έτσι το αντιγράφω στη σωστή του χρονολογική σειρά.

----cut here------
ω λεμόνι-λοβντόκτορ, μια ιστορία τέλους για τη συλλογή σου. παραθέτω όλο το ιστορικό εν τάχει, όχι γιατί είναι πρωτότυπο, αλλά γιατί μου έκατσε τώρα να το γράψω. (ζητώ συγνώμη για το τεράστιο comment - θα το έβαζα στο blog μου αλλά νιώθω ότι ανήκει εδώ.)

επεισόδιο πρώτο: τυχαία γνωριμία σε εξωτερικό χώρο, μπλα μπλα, ραντεβουδάκι πάραυτα, ρομαντική βόλτα στη λίμνη (προέκυψε τυχαία), φιλάκια, αγκαλίτσες και καλή ατμόσφαιρα. ανέλπιστη εξέλιξη από κάτι που διαφαινόταν να είναι μια σχετικά συμβατική βραδυά.

επεισόδιο δεύτερο: τρίτη φορά που βρεθήκαμε και ενώ όλα οδεύουν προς μια όμορφη ερωτική βραδυά, χτυπά καμπανάκι:
"κοίτα, θέλω να ξέρω τις προθέσεις σου. μου αρέσεις πολύ και αυτό με φοβίζει. εδώ και πολύ καιρό έχω κάνει σχέσεις μόνο με τύπους που δε με ενδιαφέρουν γιατί είναι πιο ασφαλές για μένα. θέλω να μου πεις τα πάντα για όλες τις προηγούμενες σου σχέσεις, εδώ και τώρα. περιμένω."

διακρίνω (με το αλάνθαστο ένστικτό μου - ολέ) μια ειλικρίνεια σε όσα λέει και με συγκινεί, παρόλη τη γκεσταπικού χαρακτήρα ανάκριση. όπως πάντα (δυστυχώς) λέω ακριβώς ό,τι σκέφτομαι, το οποίο στην προκειμένη περίπτωση δείχνει να την ηρεμεί.

επόμενα επεισόδια: αν και η απαξιωτική φάση που περνάω τον τελευταίο καιρό με κάνει να αντιμετωπίζω και τις γυναίκες χωρίς ενθουσιασμό και ενέργεια, η κατάσταση τελικά προχωρά άνετα, με quality time, sleepovers εκατέρωθεν κτλ και μοιάζει να μπαίνει αβίαστα σε μία φάση κοινού προγραμματισμού, σε ένα κύκλο..(τατάν τατάν) σχέσης.

τελευταίο επεισόδιο:
(περίπου ενάμιση μήνα μετά) σε κάποια συναυλία συμβαίνει το εξής: προσπαθώντας να πηδήξουμε κάτι φραγματάκια και να πάμε μπροστά στη σκηνή (στην αποδώ μεριά του ατλαντικού παίζουν μπλόκα και στις συναυλίες καθότι τα εισητήρια μπροστά στη σκηνή τα πληρώνεις αρκετά παραπάνω), τελικά καταφέρνουν να περάσουν απαρατήρητοι μόνο η εν λόγω κοπελιά και ο ψ, ένας τύπος από την παρέα της κοπέλας. οι λοιποί μένουμε πίσω από τα καγκελάκια και αρκούμαστε με τη θέση που έχουμε. μετά τη συναυλία ακολουθεί ο εξής διάλογος: (οι παρενθέσεις είναι σχόλια δικά μου)

- τσαντίστηκες που έφυγα με τον ψ.
- όχι, αυτά συμβαίνουν, απλά θα προτιμούσα να είμασταν μαζί.
- δε μπορεί, τσαντίστηκες. εγώ θα είχα τσαντιστεί.
- ναι, εγώ πάλι δεν τσαντίστηκα. δεν πέρασα όμως τόσο καλά όσο θα ήθελα. έτσι απλά.
- όχι, αποκλείεται. ο μόνος τρόπος να καταλάβω το πως σκέφτεσαι είναι να σκεφτώ τι θα σκεφτόμουν εγώ στη θέση σου και εγώ θα τσαντιζόμουν. (μάιστα. αυτό που λέω εγώ δηλαδή δε μετράει; τεσπα)

μετά από 15 λεπτά, με πολύ κόπο καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι δεν έχω τσαντιστεί (το οποίο ήταν αλήθεια, ενδεικτικό της απάθειας που με διακρίνει τελευταίως). είχα βέβαια αρχίσει να εκνευρίζομαι με το όλο σκηνικό που μου φαίνεται εντελώς κουλό, καθώς ήταν αλλόκοτα επιθετικό. η κουβέντα συνεχίζει ως εξής:

- θέλω πάντα να κάνω ό,τι γουστάρω και να μη σκέφτομαι κανέναν. (βρε αμαν, διάνα έπεσα πάλι. πού τις πετυχαίνω ο άτιμος. καλά τόση ευαισθησία πού την έκρυβες τόσο καιρό κοπελα μου;)
- καλά, δε νομίζω ότι σε περιόρισα και σε τίποτα. πάντως, αυτό που λες δεν είναι συμβατό με κανένα είδος ανθρώπινης σχέσης, πόσο μάλλον με τη σχέση που θα ήθελα να έχουμε.
- το ξέρω, αλλά δε θέλω ούτε να νοιάζομαι ούτε να νοιάζονται για μένα. (αι καλά. τότε εσύ γιατί θα τσαντιζόσουν στη θέση μου;). και όπως το βλέπω, ξέρω που θα καταλήξει η κουβέντα γι αυτή τη σχέση.
- (α, ναι;) πού;
- δεν ξέρω αν έχει νόημα. ίσως, να. δεν ξέρω. νιώθω περίεργα, και..

σε αυτό το σημείο θεωρώ ότι η περίοδος της, που ξεκίνησε την προηγούμενη μέρα, έχει αναταράξει συθέμελα όλο το σύστημα και αποφασίζω να επιχειρήσω αναίμακτη εκτόνωση της κρίσης, έτσι, μπας και ήτο η κακιά η ώρα και η κακιά στιγμή και η σελήνη που μπήκε στον κριό και του έβγαλε το μάτι που βρίσκονται πίσω από το βραδυνό ξενέρωμα που βίωνα.

- κοίτα ό,τι είναι να γίνει θα γίνει μόνο του. αν (λέμε αν) ήταν λίγο ατυχής η βραδυά σήμερα και αυτό είναι όλο, θα βγει μόνο του. αν πάλι θέλουμε άλλα πράγματα, ουσιαστικά και όχι τώρα πάνω στη φόρτιση της στιγμής, θα βγει άμεσα. χαλαρά και ό,τι γίνει.
- όχι. θέλω να πάρουμε μια απόφαση τώρα. δε μπορώ να μένω πίσω. (μπαρδόν;). σε λίγο καιρό π.χ. θα φύγεις για χ μέρες. δε μπορώ να μένω εγώ πίσω όσο εσύ θα λείπεις. (σημείωση, αυτή θα έφευγε για 2 βδομάδες μετά από 3-4 μέρες.)
- κάτσε γιατί μπερδεύτηκα. ποιό είναι βρε κοπέλα μου το πρόβλημά σου; πραγματικά θέλω να καταλάβω. θέλεις σχέση και φοβάσαι πως θα μείνεις πίσω; δε θέλεις σχέση γιατί δε θες είσαι καθόλου συναισθηματικά δεμένη;
- βασικά, τον θυμάσαι τον ψ; τον γουστάρω.

αναμενόμενο; αναμενόμενο. τι κάθομαι και κουράζω το μυαλό μου να καταλάβω, απορώ.
-------------------