Πέμπτη, Ιουλίου 21, 2005

enchantment

βραδάκι, επιστροφή από το lab, μπόλικες υποχρεώσεις για την επόμενη και μεθεπόμενη μέρα, παρουσιάσεις, meetings. σπίτι-κλειδί-πόρτα-ντους. προβλέπεται ξενύχτι και η κουζίνα είναι ακόμη σε κατάσταση πανικού, οπότε το πλάνο είναι γρήγορη εξόρμηση προς αναζήτηση τροφής. μικρή προτίμηση προς τον ιάπωνα γιατί και γρήγορος είναι και δε σου πέφτει και βαρύ, αν αποφύγεις τα τηγανητά. πορτοφόλι-κλειδί-μπανάνα(όχι το φρούτο)-papers. κατεβαίνω το δρομάκι μου και τη βλέπω. κολλάω και μένω εκεί να την κοιτάω. έτσι απλά. πανσέληνος. ανατέλλει. όσο πιο χαμηλά, κοντά στον ορίζοντα είναι το φεγγάρι, τόσο πιο εντυπωσιακό είναι. οι αστρονόμοι λένε ότι είναι απλά η ιδέα μας. ούτε πιο μεγάλο είναι το φεγγάρι όταν είναι πιο χαμηλά, ουτε πιο φωτεινό. και τι ξέρουν οι αστρονόμοι. όσο πιο χαμηλά είναι, τόσο πιο γαμάτο είναι. θυμάμαι μια φορά που έβλεπα την πανσέληνο με μια κοπέλα αγκαλιά. θυμάμαι που πήρα τηλεφωνο μια κοπέλα μέσα στη μαύρη νύχτα για να βγει και να δει το γεμάτο φεγγάρι να ανατέλλει. δρομάκι-δρόμος-φανάρι-κόκκινο-αμάξια-δρομάκι-τραπεζάκι. πανσέληνος. ένα σύννεφο προσπαθεί να μπει μπροστα.



η ακριβης ώρα της πανσέληνου είναι σε μιάμιση ώρα. εδώ είναι ακόμα σκοτεινά αλλά σε λίγο ανατέλλει ο ήλιος. στέλνω χαιρετίσματα στην αποκει μεριά του ατλαντικού με τη φιλενάδα πανσέληνο σε όλους.

1 σχολιάκι:

Unknown είπε..

Ο νυχτερινός ουρανός πάντα σαγίνευε τους ανθρώπους. Και ο ασημένιος ολόφωτος δίσκος εντείνει τον ρομαντισμό και γεμίζει την ψυχή με άνοιξη ή σκοτάδι.

Εγώ πάω να βγάλω δοντάκια τώρα....
Θα σας δώ μετά το γεύμα....